szpiegowali i wypatrzyli i wyśledzili ziemię twoję, przyjechali do ciebie słudzy jego?
4. Przeto Hanon obłysił i ogolił sługi Dawidowe, i pourzynał szaty ich od zadu aż do nóg i puścił je.
5. Którzy gdy odjechali i z tem wskazali do Dawida, posłał przeciwko im; (bo byli wielką zelżywość podjęli), i rozkazał, aby mieszkali w Jerychu, ażby urosła broda ich, a tedy żeby się wrócili.
6. A widząc synowie Ammon, że krzywdę uczynili Dawidowi, tak Hanon, jako i inny lud, posłali tysiąc talentów śrebra, aby sobie najęli z Mezopotamii i z Syryi Maacha, i z Soba wozy i jezdne.
7. I najęli dwa i trzydzieści tysięcy wozów i króla Maacha z ludem jego. Którzy przyciągnąwszy, położyli się obozem przeciwko Medaba: synowie téż Ammon zebrawszy się z miast swoich, wyciągnęli na wojnę.
8. Co gdy usłyszał Dawid, posłał Joaba i wszystko wojsko mężów mocnych.
9. A wyszedłszy synowie Ammon, zszykowali się u bramy miejskiéj: a królowie, którzy mu na pomoc przyjechali, osobno w polu stanęli.
10. Joab tedy bacząc, że miał na się wojnę i z przodku i z tyłu, wybrał męże najmocniejsze ze wszystkiego Izraela i udał się przeciw Syryjczykowi.
11. A ostatek ludu dał pod rękę Abisai, brata swego, i udali się przeciw synom Ammon.
12. I rzekł: Jeźliby mię przemagał Syryjczyk, dasz mi ratunek: a jeźli ciebie przemagać będą synowie Ammon, będęć na pomoc.
13. Zmacniaj się, a mężnie sobie poczynajmy o lud nasz i o miasta Boga naszego: a Pan uczyni, co w oczach jego dobre jest.
14. Ruszył się tedy Joab i lud, który był z nim przeciwko Syryjczykowi ku bitwie, i w tył je obrócił.
15. A synowie Ammonowi ujrzawszy, że tył podał Syryjczyk, uciekli téż sami przed Abisai, bratem jego, i wpadli do miasta: a Joab się téż wrócił do Jeruzalem.
16. A widząc Syryjczyk, iż upadł przed Izraelem, wyprawił posły i przywiódł Syryjczyka, który był za rzeką, a Sophach, hetman żołnierstwa Adarezer, był wodzem ich.
17. Co gdy dano znać Dawidowi, zebrał wszystkiego Izraela i przeprawił się przez Jordan i przypadł na nie i zszykował się przeciwko im, a oni przeciw niemu walczyli.
18. I uciekł Syryjczyk przed Izraelem, i pobił Dawid Syryjczyków siedm tysięcy wozów i czterdzieści tysięcy piechoty, i Sophacha, hetmana wojska.
19. A widząc słudzy Adarezer, iż byli od Izraela zwyciężeni, zbiegli do Dawida i służyli mu. I nie chciała więcéj Syrya dawać pomocy synom Ammon.
I stało się po roku o tym czasie, gdy królowie zwykli wyjeżdżać na wojnę, zebrał Joab wojsko i co mocniejsze rycerstwo i spustoszył ziemię synów Ammon i ciągnął daléj i obległ Rabba: lecz Dawid mieszkał w Jeruzalem, gdy Joab zburzył Rabba i skaził ją. [1]
2. I wziął Dawid koronę Melchom z głowy jego i nalazł w niéj talent złota i kamienie bardzo drogie i uczynił sobie z niéj koronę, korzyści téż miasta wziął bardzo wiele.
3. A lud, który w nim był, wywiódł i kazał po nich włóczyć wózki młodziebne i sanie i wozy żelazne, tak że je rozsiekano i potarto. Tak uczynił Dawid wszystkim miastom synów Ammon, i wrócił się ze wszystkim ludem swym do Jeruzalem.
4. Potem zaczęła się wojna w Gazer przeciw Philistynom, na któréj poraził Sobochaj Husathczyk, Saphaja, z narodu Raphaim, i poniżył je. [2]
5. Była téż druga wojna przeciw Philistynom, na któréj zabił Bogdan, syn Lasu, Bethlehemczyk, brata Goliatha Gethejczyka, którego drzewo oszczepu było jako nawój tkacki.
6. Ale i druga wojna przypadła w Geth, na któréj był człowiek bardzo
