Strona:PL Zieliński Elementy dramatyzmu.pdf/15

żeby w 70-ych latach zeszłego stulecia była wystawiona w Berlinie tragedja, pełna współczucia dla Napoleona III i jego Francuzów, albo w ostatnich latach w Paryżu tragedja, wzywająca do litości nad losem Wilhelma II i jego Niemców? Otóż takiego właśnie czynu dokonał Eschyl, a wraz z nim cały naród ateński, co przyznał jego tragedji pierwszą nagrodę. Wnioskujemy stąd, że Grecja nietylko była niezrównaną prorokinią i mistrzynią humanitaryzmu, ale, że znalazła w nowoczesnych narodach bardzo krnąbrnych uczniów.
 Korzystam z każdej okoliczności, aby przedstawić swym czytelnikom czy słuchaczom niezrównaną szlachetność tej tragedji; tu zaś nam nie tyle o to idzie, ile o jej elementy dramatyczne — właśnie dlatego, że są one jeszcze bardzo prymitywne. Mam tu na względzie przede wszystkiem zmianę nastroju: pierwsza część tragedji nacechowana jest dumą chóru, jej głównego bohatera — druga jego rozpaczą. Tę zmianę nastroju nazy-