Strona:PL Zieliński Elementy dramatyzmu.pdf/68

Ta strona została uwierzytelniona.

Śnie wolny trosk i wolny burz
Niech nas twój dech owionie,
Ty na wytchnienie męża służ,
A niech mu olśni skronie
Ten blask, co zwisł nań już promienny.
O przybądź, przybądź, ty zbawienny!

(i t. d.)

...W osobie Wagnera opera poszła na spotkanie dramatu; skutkiem tego spotkania był jego „muzyczny dramat“, który zaznaczył sobą nowy szczebel w rozwoju już nietylko opery, ale i dramatu wogóle.
I kto wie — być może niedaleki jest czas kiedy dramat, wciąż szukający „nowych dróg“, zrzeknie się swej samowystarczalności i zapragnie pójść na spotkanie muzyki — i kiedy psychologicznie uzasadniony chór tragedji starożytnej po długiej rozłące zostanie przywrócony naszej tragicznej scenie.