Ta strona została przepisana.
ŚPIEWACY
STAROŻYTNEGO ŚWIATA.
(z Szyllera.)
Gdzież wy jesteście, o wy doskonali
Śpiewacy dawnej swobody?...
Coście żyjącem słowem zachwycali,
Słuchaczów całe narody.
Wy, coście pieśnią, Boga z niebios tronu,
Do niebios ludzi rzucili;
Coście i duszę lekkim dźwiękiem tonu,
Na skrzydłach pieśni nosili.
I za dni naszych, znajdą się poeci,
Lecz gdzież słuchacze?... gdzie oni?...
Gdzież wzniosłe czyny?... cóż dziś myśl roznieci
I komuż lutnia zadzwoni?
Szczęśliwy wieszczu, szczęśliwego świata!
Jedno słowo twego pienia,
