Strona:PL Zieliński Gustaw - Poezye, tom II.pdf/94

Héj myśliwcze! serce twoje
Nigdyż ciebie nie obwini?...
Że z uśmiechem śród pustyni
Z płochym zwierzem staczasz boje?...
Może dowieść chcesz rozumem,
Że ta wrzawa wnet zagłuszy
Inne czucia, które tłumem
Wówczas cisną się do duszy! —

Ej myśliwcze!... rzuć mozoły,
Chwile szczęścia krótko świecą;
Myśli młode — to sokoły,
Puść je — niechaj wolne lecą;
Kilka piórek im potrzeba,
By się unieść aż pod nieba; —
I oderwać od trosk ziemi;...
Bądź wesoły, z wesołemi;
Słyszysz!... trąbka szumi w lesie,
Grzmią wystrzały!... bój wydany,
I zwycięztwa okrzyk znany,
Echo wtórząc w stepy niesie;
Na ho ho; na ho ho; na ho ho;
Trąbka, strzały, strzelców krzyki,
Las, przepaście, nagie góry,
Odgłos dziki — obraz dziki —
I zabawy i natury. —

 2.
Daléj, daléj, coraz daléj,
Huk i wrzawa w szmér się zmienia;