Zygmunt Krasiński urodził się 19. Lutego 1812 roku w Paryżu. Ojciec jego Wincenty, głośny w swoim czasie generał, a przytem człowiek wielce wykształcony i rozumny, dał mu niezwykle staranne wychowanie, powierzając opiekę nad swoim synem takim mężom, jak sławny pisarz Korzeniowski. Nie mały wpływ na rozwój umysłowy młodego Krasińskiego, okazującego już w chłopięcym wieku wielki zapał do nauk i niepospolite zdolności, wywierał też dom rodzicielski, w którym przebywali najznakomitsi pisarze i poeci polscy owych czasów.
Kształcił się Krasiński w Warszawie, skąd w 1829 roku wyjechał zagranicę. Odtąd przebywał prawie stale w Szwajcaryi, Włoszech, Francyi i Niemczech, a lata jego toczyły się w ciężkich cierpieniach ciała i stokroć cięższych cierpieniach duszy i serca.
Krasiński obok Mickiewicza i Słowackiego jest największym poetą polskim w XIX‑tym stuleciu, a jednym z najgłębszych umysłów i najbardziej czujących serc, jakie w ogóle wydała Polska. Głównem znamieniem wszystkich prawie
Strona:PL Zygmunt Krasiński - Pisma T1.djvu/5
Ta strona została skorygowana.
KRÓTKI ŻYCIORYS
ZYGMUNTA KRASIŃSKIEGO.
