Ta strona została uwierzytelniona.
SCENA VIII.
Drahomir — późniéj Stella.
Drahomir.
Ostatni wieczór i ostatni raz. (po chwili) Niech się dzieje wola boża; niech na mnie spadną wszystkie cierpienia.
Stella.
(wchodzi) Doktor mówił mi, że pan się chciał widzieć ze mną.
Drahomir.
Tak, pani, proszę wybaczyć mi moję śmiałość. Ważne powody odwołują mnie na pewien czas do domu. Przyszedłem panią pożegnać.
Stella.
Pożegnać?
Drahomir.
Wyjeżdżam dziś jeszcze do Świetlenic, a jutro daléj (chwila milczenia).
Stella.
Tak — trzeba.
Drahomir.
Życie płynęło mi tu jak sen, czas się przebudzić....
Stella.
Wszakże pan mówi, że zobaczymy się jeszcze.
Drahomir.
Jeśli Bóg pozwoli.
