Strona:Przewodnik praktyczny dla użytku maszynistów (Pietraszek, 1873).pdf/171

– 125 –

Fig. 42.

 Cylinder połączony jest ze zbiornikiem wody w tendrze za pomocą rury E, a za pomocą rury zasilającéj F z przestrzenią wodną kotła parowego. Przy ujściach rury ssącéj i tłoczącéj czyli zasilającéj, znajdują się wentyle C i D kuliste, osadzone w odpowiednich koszykach, z których pierwszy nazywa się wentylem ssącym, a drugi tłoczącym. Oprócz wentyla D znajduje się na końcu rury zasilającéj, jeszcze jeden wentyl, aby na przypadek zepsucia się pompy, woda z kotła nie mogła się cofać.
 W rurze ssącéj oprócz wentyla C umieszcza się jeszcze kurek, którym się przypływ wody reguluje, albo komunikacyę między zbiornikiem wody a pompą zupełnie przecina. Pomiędzy wentylami tłoczącymi czyli zasilającymi, daje się jeszcze tak zwany kurek probierczy, służący do przekonania się w każdéj chwili, czy pompa należycie działa. Przy parowozach tłok pompy złączony jest w punkcie B za pomocą trzona z mimośrodem, osadzonym na osi koła pociągowego albo téż z krzyżulcem. Śruby G i H służą do odjęcia pokryw, jeżeli chcemy dostać się do wentyli C i D i takowe zrewidować.

46. Jak sobie nożna wyobrazić działanie pompy
tłoczącéj?

 Wyciągając tłok z cylindra, tworzy się w nim przestrzeń próżna, w skutek któréj otwiera się wentyl ssący C; woda ze