Strona:Przewodnik praktyczny dla użytku maszynistów (Pietraszek, 1873).pdf/183

– 137 –

Fig. 47.

w szkiełku, z powodu ciągłego ruchu wody w kotle, nigdy nie stoi spokojnie, ale podnosi się i opada ciągle, dopóki kocioł jest w ruchu. Jeżeli się zatka rurka szklanna, woda w niéj będąca, przestaje także oscylować, co bywa dowodem nieużyteczności takiego wodoskazu. Ażeby się rurka szklanna nie zapchała, należy ją od czasu do czasu parować. Zamyka się wtedy kran wodny, a otwiera się parowy, tudzież kurek c do wyparowania, czyli wyczyszczenia szkiełka służący. Jeżeli to nie pomoże, należy zamknąć kurek parowy i wodny hh; mutrę górną b odkręcić, kurek c otworzyć i drutem szkiełko z kamienia kotłowego oczyścić. Jeżeli się szkło rozbije, należy wtedy zamknąć najprzód kurek wodny a potém parowy, ażeby się nie oparzyć. Potém otwiera się śruby D i D, wyrzuca się szkło rozbite lub pęknięte i nowe zakłada. Zakładanie nowego szkiełka, winno się odbywać szybko, ażebyśmy znowu byli w możności, stan wody w kotle obserwować dokładnie.
 Na przypadek zepsucia się wodoskazu szklannego, na każdym kotle lokomotywy, znajdują się jeszcze trzy kurki ggg, tak zwane probiercze. Te kurki ustawione są nad sobą w odległości 4 cali jeden od drugiego i komunikują albo bezpośrednio z kotłem za pomocą rur mosiężnych, lub téż umieszczone są na rurze pionowéj EE, jak to ma miejsce przy kotłach stałych.