Strona:Sprawozdanie Stenograficzne z 78. posiedzenia Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej w dniu 14 marca 2019 r.pdf/120

Ta strona została przepisana.

252

78. posiedzenie Sejmu w dniu 14 marca 2019 r.

Projekt ustawy o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich

Sekretarz Stanu w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi Szymon Giżyński

Spis treści

osobowości prawnej. Chodzi również o spełnienie wszystkich warunków, które pozwolą na prowadzenie ksiąg hodowlanych, czyli już pewnego takiego rudymentu organizacyjnego. Myślę, że stopniowo wszystkie te grupy hodowców będą ze wskazanych tutaj dobrodziejstw korzystać. Szanowni Państwo! To są ewidentnie udogodnienia, rozwiązania, które nie są obarczone żadnym segmentem podejrzliwości czy kontrowersji. Zostało to potwierdzone w toku konsultacji. Są to przepisy oczywiste, które są sprawdzone zarówno na gruncie wszystkich państw Unii Europejskiej, jak i w tym procesie implementacyjnym stopniowych wprowadzeń, jeżeli chodzi o korzystanie z tych dobrodziejstw także w Polsce. Są przejrzyste, są jednoznaczne, są dla wszystkich takie same i kontrowersji nie budzą. Dlatego z nadzieją, z takim przekonaniem przedstawiamy Wysokiej Izbie te rozwiązania, które mają już wielokrotnie potwierdzoną podstawę stanowczości i sprawdzalności. Dziękuję uprzejmie. (Oklaski)

Wicemarszałek Stanisław Tyszka: Dziękuję panu ministrowi. Sejm ustalił, że w dyskusji nad tym punktem porządku dziennego wysłucha 5-minutowych oświadczeń w imieniu klubów i kół. Otwieram dyskusję. Głos ma pan poseł Krzysztof Szulowski, Prawo i Sprawiedliwość.

Poseł Krzysztof Szulowski: Panie Marszałku! Panie Ministrze! Panie i Panowie Posłowie! Mam przyjemność przedstawić stanowisko klubu Prawo i Sprawiedliwość wobec rządowego projektu ustawy o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich, druk nr 3175. Przyczyną wprowadzenia rozwiązań planowanych w projekcie jest wykonanie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady Unii Europejskiej 2016/2012 z dnia 8 czerwca 2016 r. w sprawie zootechnicznych i genealogicznych warunków dotyczących hodowli zwierząt hodowlanych, czystorasowych i mieszańców świni, handlu nimi i wprowadzania ich na terytorium Unii oraz handlu ich materiałem biologicznym wykorzystywanym do rozrodu i jego wprowadzania na terytorium Unii. Wejście w życie tego rozporządzenia spowodowało uchylenie większości dotychczas obowiązujących przepisów Unii Europejskiej z zakresu zootechniki, które zostały implementowane w aktualnie obowiązującej ustawie z dnia 29 czerwca 2007 r. o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich. W celu wyeliminowania kolizji pomiędzy rozporządzeniem i naszą ustawą konieczne stało się dostosowanie naszego prawa

w zakresie hodowli zwierząt gospodarskich do prawa Unii Europejskiej. Wspomniane rozporządzenie reguluje zagadnienia związane: z uznawaniem organizacji hodowców i innych podmiotów do prowadzenia ksiąg hodowlanych i rejestrów hodowlanych, ze strukturą i sposobem prowadzenia ksiąg hodowlanych i rejestrów hodowlanych, z zasadami prowadzenia oceny wartości użytkowej i genetycznej, rozrodu zwierząt, a także kontroli urzędowej, ale – uwaga – jedynie w odniesieniu do takich gatunków, jak bydło, świnie, owce, kozy i koniowate. Nasza dotychczasowa ustawa z dnia 29 czerwca 2007 r. o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich natomiast dotyczy również innych gatunków zwierząt gospodarskich, takich jak drób, zwierzęta futerkowe, pszczoły i jeleniowate. Stąd proponowany projekt ustawy z jednej strony zapewnia prawidłowe stosowanie przepisów rozporządzenia 2016/1012 Unii Europejskiej, a z drugiej – uzupełnia je o regulacje dotyczące pozostałych gatunków zwierząt. Ponadto zgodnie z postulatami hodowców alpak proponuje się uzupełnienie listy zwierząt gospodarskich o alpaki w celu umożliwienia prowadzenia hodowli tego gatunku w sposób dotychczas właściwy dla zwierząt gospodarskich. Najważniejsze rozwiązania w projektowanej ustawie to wyeliminowanie z ustawy tych przepisów, które zostały uregulowane we wspomnianym rozporządzeniu, ponieważ są one stosowane wprost, i wskazanie organów i instytucji, którym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przysługiwać będą określone uprawnienia i kompetencje. Tu należałoby wymienić przede wszystkim ministra właściwego do spraw rolnictwa – uzyska on kompetencje do: uznawania organizacji hodowców lub innych podmiotów, które ubiegają się o prowadzenie ksiąg hodowlanych i rejestrów hodowlanych dla bydła, świń, owiec, kóz i koniowatych, za związki hodowców i przedsiębiorstwa hodowlane, zatwierdzania programów hodowlanych, a także nakładania i cofania kar w przypadku naruszenia przepisów – oraz Krajowe Centrum Hodowli Zwierząt, które będzie przeprowadzało kontrole urzędowe. Kolejne zmiany to wprowadzenie przepisów, na wzór obecnie obowiązujących, w celu zapewnienia ciągłości prowadzenia hodowli zwierząt gospodarskich takich gatunków, jak drób, zwierzęta futerkowe, pszczoły i jeleniowate. Jest to uzupełnione, jak wspomniałem, o alpaki, których nie dotyczy rozporządzenie unijne. Chodzi o przepisy dotyczące zasad prowadzenia ksiąg hodowlanych i rejestrów, prowadzenia oceny wartości użytkowej i genetycznej oraz wymagań stawianych zwierzętom wykorzystywanym do rozrodu. Ponadto jeśli chodzi o zmianę tych przepisów, wprowadza się przepisy materialne dające podstawę do udzielania pomocy państwa na prowadzenie ksiąg hodowlanych oraz oceny wartości użytkowej i genetycznej zwierząt gospodarskich. Z powyższych względów, biorąc pod uwagę konieczność dostosowania naszego prawodawstwa w zakresie hodowli zwierząt gospodarskich do przepisów Unii Europejskiej i dodatkowo uzupełnienie tych