Strona:Sprawozdanie Stenograficzne z 78. posiedzenia Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej w dniu 14 marca 2019 r.pdf/32

Ta strona została przepisana.

164

78. posiedzenie Sejmu w dniu 14 marca 2019 r.

Informacja ministra spraw zagranicznych o zadaniach polskiej polityki zagranicznej w 2019 roku

Spis treści

Poseł Grzegorz Długi Teraz powiedzmy troszeczkę o planach na przyszłość, które pan minister zakreślił. Ja ich nie widziałem, widziałem natomiast brak pomysłu na Unię Europejską w czasach przełomu. Czasy przełomu wymagają koncepcji, abyśmy mogli wspólnie – pewnie cała ta sala czy też całe spektrum polityczne – walczyć o tę nową Unię Europejską, która będzie nam wszystkim odpowiadała, przynajmniej w dużym zakresie. Nie dostrzegłem żadnej koncepcji. Brak pomysłu na realizację polityki dotyczącej Stanów Zjednoczonych, przede wszystkim Stanów Zjednoczonych po prezydenturze Trumpa. Trump nie będzie rządził zawsze, a my w tej chwili postawiliśmy wszystko na jedną opcję polityczną w Stanach Zjednoczonych. Nawet pani ambasador amerykańska w Polsce wspiera np. wszystkie antytrumpowskie publikatory itd. Wobec tego być może należałoby brać z niej przykład i prowadzić szerszą politykę, jeżeli chodzi o ośrodki amerykańskie. Poza tym nasza polityka zmierza do tego, aby… Mówiliśmy o emigracji naszych robotników do Niemiec. Nasi robotnicy zbrojeniówki też powinni dostać prawo emigracji do Stanów Zjednoczonych, bo nasze uzbrojenie w całości jest tam teraz produkowane, a nasze zakłady, za przeproszeniem… (Poseł Bożena Kamińska: Padają.) …po kolei umierają. Taka jest prawda. Proszę zobaczyć, co się dzieje z Bumarem Łabędy, skądinąd mi bliskim. Kolejna kwestia. Brakuje pomysłu na coraz mocniejsze kleszcze Rosja – Niemcy. Kompletny brak pomysłu na to. Dopóki jest pani kanclerz Merkel, jeszcze jakoś to przeżyjemy, ale gdy ktokolwiek będzie następcą, naprawdę będzie trudno, naprawdę będzie ciężko. Brakuje pomysłu na Ukrainę. To jest bardzo bolesne. Ukraina jest nam bliska etnicznie, kulturowo, jest bliska naszemu sercu, jednakowoż nie mamy pomysłu na Ukrainę, nasze wewnętrzne spory przenosimy na kwestie ukraińskie. Poświęcamy wiele dla Ukrainy, Ukraina uważa, że to jej się należy i że nic nie musi swoją drogą dać, a my po prostu to akceptujemy. Brak dyplomacji publicznej. Bardzo boląca rzecz, już tutaj mój przedmówca o tym mówił. Po to są pieniądze, m.in. Polskiej Fundacji Narodowej, żeby np. na to były przeznaczane, a ja nie widzę żadnych… Ja bym miał taką… Brak polityki klimatycznej, bardzo poważny problem dotyczący naszego przemysłu. Wszyscy zapłacimy z naszej kieszeni za brak polityki klimatycznej, za to, że nie potrafiliśmy wywalczyć odpowiednich okresów, odpowiednich metod produkcji energii elektrycznej w Polsce. Myślę, że najlepszą metodą naszej polityki zagranicznej w tej chwili byłoby… Albo może inaczej: proszę o zaprzestanie prowadzenia polityki zagranicznej. To tylko poprawi nasze relacje ze wszystkimi, z naszymi sąsiadami. Dziękuję bardzo. (Oklaski)

Wicemarszałek Barbara Dolniak: Dziękuję panu posłowi. Zapraszam pana posła Michała Kamińskiego, który wystąpi w imieniu klubu Polskiego Stronnictwa Ludowego – ­Unii Europejskich Demokratów. Bardzo proszę.

Poseł Michał Kamiński: Pani Marszałek! Panie Ministrze! Wysoka Izbo! Dzieci, kiedy je wychowujemy, możemy oceniać po intencjach, jakie im przyświecają. Polityków, zwłaszcza w tak żywotnej sprawie, jaką jest polityka zagraniczna, oceniamy po skutkach ich działań. Od oceny intencji jest Bóg albo historia, ale marne to jednak pocieszenie dla żyjących tu i teraz świadków tych działań. Zbyt często w naszych dziejach zgubnym, przypłaconym krwią Polaków i utratą niepodległości ich ojczyzny działaniom naszych przywódców towarzyszyły jak najszczytniejsze intencje. Zbyt często także u podstaw naszej polityki leżały: myślenie życzeniowe, fantasmagorie, fobie i nierealistyczne plany. Zbyt często fanatyzm pomieszany z fałszywym idealizmem prowadził do utraconych szans, perspektyw, do klęsk po prostu. Władysław Warneńczyk przypłacił to życiem w niepotrzebnej Polsce, a potrzebnej obcym, a przede wszystkim Rzymowi, wojnie z Turcją. Zygmunt III Waza, kierowany religijnym fanatyzmem, zaprzepaścił dla Polski szanse na tron moskiewski, a skutkiem naszych dwóch największych powstań w XIX w., co było wywołane brakiem jakiegokolwiek realizmu, były nie tylko niezliczone ofiary, ale i realne cofnięcie się żywiołu polskiego najpierw z Kijowszczyzny, a później z dużej części reszty tzw. guberni zachodnich. Nie bez kozery, panie ministrze, tak istotna część naszej narodowej celebry i naszej narodowej pamięci zbudowana jest wokół wspominania rzeczywiście dramatycznych klęsk i porażek. O dziwo, skądinąd nie przeszkadza to celebransom za każdym razem dziękować Bogu za szczególne wywyższenie naszego narodu. Niestety, panie ministrze, formalnie kierowana przez pana, a faktycznie przez kogoś zupełnie innego, polska polityka zagraniczna idzie tym utartym, choć złym szlakiem. Już na poziomie obecnej ideologii państwowej za największy powód do dumy uznaje się zniszczenie stolicy w powstaniu, a później bratobójczą wojnę domową, zaś okrągły stół, bezkrwawy powrót do wolności, integracja europejska, pojednanie z sąsiadami i wreszcie niemający precedensu sukces gospodarczy naszej ojczyzny są w oczach decydentów hańbą, zdradą i ruiną. (Oklaski) (Głos z sali: Brawo!) Z takiej filozofii, w której następuje zupełne odwrócenie pojęć, gdy porażka i szlachetna, ale jednak głupota są cnotami, zaś realizm i wykorzystywanie szans – zdradą, nie może wyniknąć nic dobrego. I nie wynika. Polityka zagraniczna nie może służyć psy-