wał dwie książki: Łyskowskiego Gospodarza i Trzy rady gospodarcze.[1]
Po ks. Wiśniewskim został sekretarzem Antoni Banaszyk, który urząd ten przez lat 30 dzierżył, a w 25 rocznicę swego urzędowania od Maksymiliana Jackowskiego złotym zegarkiem obdarzony został.
W tym samym roku (1866) powstało dzięki ks. Tułodzieckiemu Kółko rolnicze w Miłosławiu, dnia 14 kwietnia 1867 r. założył takie Kółko Karol Libelt w Czeszewie, 23-go kwietnia ks. Gałdyński w Dłużynie, 5 maja Węclewski w Nielęgowie, 26 maja August hr. Cieszkowski w Wierzenicy, 2 czerwca Płuciński w Konojadzie, a Tadeusz Chłapowski w Rąbiniu, dalej powstały Kółka rolnicze w Boguszynie, Kolniczkach i Górczynie.
Z początku każde Kółko szło samopas, bez żadnej opieki. Zaradził temu Zarząd Centralnego Towarzystwa Gospodarczego, polecając Towarzystwom gospodarczym powiatowym otoczyć Kółka opieką i ustanawiając 1869 r. Maksymiliana Jackowskiego referentem w tej sprawie. Obowiązkiem jego było nadzorować ruch Kółek i zdawać z niego sprawę.
Pomimo to rozwój Kółek szedł oporem. Dopiero gdy Jackowski w r. 1873 przyjął nad Kółkami rolniczemi patronat, na wzór patronatu, ustawionego 1871 r. nad Spółkami pożyczkowemi i zarobkowemi, znakomicie rozwijać się zaczęły. Praca około rozwoju Spółek stała się głównem zajęciem Jackowskiego.
„Złączenie dworu z zagrodą kmiecą, to jego zasługa. On położył podwaliny dobrobytu włościanina, on go oświecał, nauczał, ale też kochał całem sercem, całą duszą. On to swą pracą niestrudzoną, swoim talentem organizatorskim, poświęceniem tylu lat życia nadał Kółkom rolniczym ten żywotny, taki płodny w skutkach kierunek.”
„Ale nie w tem tylko zasługa Jackowskiego — lecz w tem także, że myśl swą zdołał zaszczepić w całem zie-
- ↑ Brownsford K. Rozwój kółek rolniczych w Wielkopolsce. Książka jubileuszowa Centr. Towarzystwa Gospodarczego. Poznań 1911, str. 204.
