czął 1840 r. wykładać na uniwersytecie berlińskim literaturę i języki słowiańskie. W czerwcu 1848 r. był na zjeździe słowiańskim w Pradze, a następnie dwukrotnie otrzymał mandat do sejmu pruskiego. W r. 1860 dostał tytuł profesora i stałą posadę przy uniwersytecie wrocławskim. Jako nauczyciel porywał słuchaczy i wzbudzał w nich szlachetne i wzniosłe uczuciami, jakiemi sam był przejęty. Tak w Berlinie jak w Wrocławiu cała młodzież polska skupiała się około niego. W rozmaitych pismach literackich, tak polskich, jak niemieckich ogłaszał Cybulski liczne, a gruntowne rozprawy. (Ob. Bibliografią.) Po jego śmierci przetłomaczył Franciszek Dobrowolski na język polski jego Odczyty o poezyi polskiej w pierwszej połowie XIX wieku.
Dnia 16 lutego 1867 r. umarł Józef hr. Mycielski, syn Michała, starosty konińskiego, obywatel wzorowy, ożeniony z przezacną Karoliną z Wodzickich.
Dnia 10 marca zakończył życie w Głuchowie pod Kościanem Julian Jaraczewski, waleczny żołnierz z r. 1831, znany w całem Księstwie jako wzorowy gospodarz i bardzo gorliwy radca Ziemstwa kredytowego.
Dnia 7 kwietnia t. r. umarł w Berlinie Stanisław hr. Żółtowski, dziedzic Jarogniewic pod Kościanem. Urodzony 23 kwietnia 1809 r., nauki pobierał początkowo w Poznaniu, następnie w Warszawie u XX. Pijarów i w uniwersytecie tamtejszym. Jako akademik wstąpił 1830 r. do gwardyi narodowej, potem do jazdy poznańskiej, z której przeniesiony został w stopniu oficera do bohaterskiego 2 pułku ułanów, z którym uczestniczył w bitwach pod Wawrem, Iganiami i Ostrołęką. Z korpusem Ramorina przeszedł do Galicyi. W r. 1838 poślubił Sewerynę Ponińską i osiadł w Jarogniewicach. Odznaczał się rzędnością, prostotą charakteru i wysokiem poczuciem obowiązków względem kraju, oraz bogobojnością i miłością rodzinną.[1]
Dnia 12 maja t. r. umarł Edward Speichert, były oficer 2 pułku szaserów w korpusie generała Dwernickiego. Okupiwszy się w Księstwie, poślubił Zofię Fiałkowską, bratankę
- ↑ Dziennik Poznański. R. 1867, nr. 85.
