Dnia 16 grudnia zakończył życie w Grabianowie w 108 roku życia ostatni w Księstwie weteran Kościuszkowski, Jan Sanicki, do ostatniej chwili zachowując dobrą pamięć przeżytych, a tak donośnych wypadków krajowych.[1]
Wreszcie dnia 21 grudnia 1864 r. zgasł dr. Antoni Józef Jagielski. Urodzony w Poznaniu 19 lutego 1792 r., był najprzód aptekarzem, później ukończywszy studya medyczne, został 1826 r. drugim nauczycielem przy Zakładzie akuszerek z obowiązkiem wykładania po polsku, 1830 r. ordynującym lekarzem stacyi zewnętrznej w Zakładzie Sióstr Miłosierdzia (do r. 1853), 1833 asesorem kolegium medycznego, 1837 r. dyrektorem Zakładu akuszerek. Otworzył też zakład prywatny kąpieli parowych do bezpłatnego użytku chorych lazaretowych, pisywał wreszcie rozprawy medyczne, wydał Żywot dr. Karola Marcinkowskiego, był gorliwym członkiem Towarzystwa Przyjaciół Nauk, mianowicie wydziału przyrodniczego, a jako radny miejski dobrze zasłużył się społeczeństwu.
Dnia 29 listopada 1865 r. pisał ks. Aleksy Prusinowski do Władysława Bentkowskiego te słowa:[2]
„Zdaje się niewątpliwem, że ks. Ledóchowski będzie prymasem. Ja jestem bardzo trzeźwy w oczekiwaniach i nadziejach i nie należę do tryumfujących. Człowiek, który od kilkunastu lat w służbie zagranicznej przepędził, który wszędzie i zawsze od Polaków stronił, nie może być przedmiotem entuzyazmu. Czekać cierpliwie należy — przecież prędzej zatem przemawiają wszystkie widoki, że z początku przynajmniej pójdzie drogą życzeń rządowych. Zresztą ma być kapłan czysty, pobożny, gorliwy, do Stolicy Apostolskiej przywiązany, od Piusa IX polecony — to wiele za nim mówi. Biurokracya miejscowa nie życzy go sobie — i to zaletą dla niego. Jest młody — i to dobrze.”
