Strona:Stanisław Karwowski - Historya Wielkiego Księstwa Poznańskiego T2.pdf/267

Ta strona została przepisana.

Już w następnym roku, dnia 21 października 1873, ogłoszony został konkurs Tellusa, a termin wstrzymania wypłat ustanowiono sądownie na dzień 20 października 1873.
Przy ogłoszeniu konkursu okazało się niedoboru 921,602 talarów czyli:

aktywa banku wynosiły tylko ............ 1,635,981 tal.
pasywa ....... ............ 2,558,583  „

Dwaj firmowi Tellusa Ignacy hr. Bniński i Tadeusz Chłapowski nigdy nic bankowi nie byli winni, a nawet prawie zawsze byli jego wierzycielami, natomiast trzeci firmowy Stanisław hr. Plater z Wroniaw, który był głównym kierownikiem Tellusa, ciągle był jego dłużnikiem. I tak winien był

1 lipca       1870 ............  15,500 talarów
1 stycznia 1871 ............ 101,721    „
1 lipca       1871 ............  21,325     „
     „           1872 ............ 198,970    „
     „           1873 ............  57,674     „

Przy ogłoszeniu konkursu należało się od Tellusa

Ignacemu hr. Bnińskiemu ............ 241,090 tal.
Tadeuszowi Chłapowskiemu ............ 107,208  „
Plater zaś był winien bankowi ............ 123,403  „

Jako prokuryści pełnili obowiązki Behrends aż do 1867 r., od 1867—1871 Edward Grabowski, od 1871 do listopada 1872 August Śniechotta, od listopada 1872 do upadku Tellusa Szymon Sokolnicki.
Kapitał zakładowy Tellusa składał się z 500,000 talarów i to 20,000 talarów wkładki osobistej trzech firmowych i 480,000 talarów udziały komandytystów w 2400 akcyach po 200 talarów.
Celem rozszerzenia zakresu działalności otworzył Tellus bankierowi poznańskiemu Litthauerowi kredyt czyli dał mu w większych i mniejszych sumach razem 300,00 talarów pod warunkiem, że się dzielić będzie z Tellusem zyskiem. W kilku dni po upadku Tellusa zbankrutował Litthauer i został winien Tellusowi 200,000 talarów.
W r. 1871 otworzył Tellus handel zbożowy, który już przy końcu r. 1872 pochłonął sumę 900,000 talarów, wydaną