Strona:Stanisław Karwowski - Historya Wielkiego Księstwa Poznańskiego T2.pdf/273

Ta strona została przepisana.

kirasyerów księcia Albrechta, przyczem uratował życie wyższemu oficerowi rosyjskiemu. Ozdobiony krzyżem złotym, był najprzód adjutantem generała Kickiego, a po tegoż zgonie pod Ostrołęką, generała Michała Mycielskiego. Po powrocie do Księstwa skazany został jako oficer landwery na więzienie i znaczną karę pieniężną. Osiadł potem w Chocieszowicach i z zamiłowaniem oddał się gospodarstwu. Pierwszą żoną jego była Aniela hr. Mielżyńska, siostra Macieja i Seweryna, z której syn hr. Ludwik zginął w powstaniu 1863 r., drugą siostra wdowy po generale Kickim, Ludwika Biszpingówna. Rządny i pracowity, przysporzył majątku, który pozostawił w najlepszym stanie.[1]
Dnia 7 sierpnia t. r. umarł Adam Podgórski, syn wyższego urzędnika za czasów Księstwa Warszawskiego. Z sekundy gimnazyum ś. Maryi Magdaleny pospieszył 1830 r. do Warszawy i odbył całą wojnę w 13 pułku piechoty. Po powrocie został kupcem w Nakle, gdzie powszechnego zażywał szacunku.[2]



  1. Kuryer Poznański. R. 1874, nr. 133.
  2. Żychliński T. Kronika żałobna.