19 września 1815 r. w Warszawie z generała Jana Henryka i Barbary Chłapowskiej, córki podczaszego Ksawerego, dziedzica Śmigla, trzymany był do chrztu przez generała księcia Zajączka i całe starszeństwo wojsk polskich. Po śmierci ojca 1818 r. kierował wychowaniem Bronisława J. Ursyn Niemcewicz. Później pobierał nauki w Dreźnie i w Lipsku, a 1833 r. wstąpił do wojska pruskiego. Po nieudaniu się spisku w r. 1846 przyaresztowany u dziewierza swego, generała Palombińskiego w Groschwitz pod Herzbergiem i odstawiony do Berlina, przesiedział tam do r. 1848, w którym za sprawą Berlińczyków uwolniony został. Osiadłszy w Winnejgórze, oddawał się z zamiłowaniem rolnictwu, a zwłaszcza hodowli koni, których był wielkim znawcą i lubownikiem. Był gorliwym patryotą, zbierał stare druki i przechował wiele pamiątek narodowych, zwłaszcza po ojcu swoim. Żona jego była Weronika Łącka, córka Antoniego i Nimfy z Sczanieckich, którą poślubił 1842 r., siostra zaś Bogusława Mańkowska. Na grobem jego przemówił w imieniu obywatelstwa dr. Władysław Niegolewski, a dziewierz zmarłego, Ignacy hr. Bniński z Samostrzela, mąż Emilii z Łąckich, złamał tarcz herbową rzekomo ostatniego potomka męskiego rodu Dąbrowskich ze słowy: Haec arma, bene patriae merita, requiescant tecum in aeternum.[1]
Dnia 19 kwietnia tegoż roku umarł Teodor Mukułowski, dziedzic Kotlina, kawaler Złotej ostrogi, jeden z najczynniejszych i najgorliwszych obywateli, członek i sekretarz poznańskiego sejmu prowincyonalnego.
Dnia 23 czerwca tegoż roku zstąpił do grobu Adam Skarżyński z Spławia, niegdyś porucznik w korpusie krakusów księcia Józefa, gorliwy obywatel na łanie ojczystym, w każdej sprawie publicznej chętny pracownik.
Dnia 13 sierpnia tegoż roku zakończył żywot doczesny Kajetan Morawski. Urodzony 1 sierpnia 1817 r. z Kajetana
- ↑ Kuryer Poznański. R. 1880, nr. 81. Przeciwko temu zaprotestował w Dzienniku Poznańskim Napoleon Dąbrowski, były major wojsk rosyjskich, z Szczebrzeszyna w gubernii lubelskiej dnia 30 grudnia 1882 r., twierdząc, że jest synem generała Michała Dąbrowskiego, a wnukiem generała Henryka Dąbrowskiego, na dowód czego ofiarował się przedłożyć legitymacyą prawną.
