chowski, dr. Władysław Łebiński, August hr. Cieszkowski, profesor dr. Jan Rymarkiewicz, radca dr. Witold Milewski, Kajetan Buchowski, A. Krzyżanowski.
Wreszcie odczytał hr. Benzelstjerna-Engeström dokument erekcyjny, który podpisali
1) Komitet pomnikowy: Emilia Sczaniecka, Bibianna Moraczewska, August hr. Cieszkowski, Jan Rymarkiewicz, Antoni Krzyżanowski i Wawrzyniec hr. Benzelstjerna-Engeström,
2) Zarząd Towarzystwa Przyjaciół Nauk: Stanisław Koźmian, prezes, dr. Teofil Matecki, wiceprezes, dr. Witold Milewski, skarbnik, dr. Władysław Łebiński, redaktor, Wawrzyniec hr. Benzelstjerna-Engeström, sekretarz.
3) Członkowie komisyi uroczystości jubileuszowej: Stanisław Koźmian, ks. dr. Likowski, Jan Rymarkiewicz, Kaźmierz Jaróchowski, Klemens Kantecki.
Po dokonaniu uroczystych obrządków zaśpiewano Kto się w opiekę najprzód na 4 głosy, potem chórem.
O 5-tej wieczorem odbyło się w teatrze polskim publiczne posiedzenie Towarzystwa Przyjaciół Nauk, na którem Julian Bukowiecki odczytał rozprawę profesora dr. Jana Rymarkiewicza o Janie z Czarnolesia.
Na wieczór około 9-tej rzucano wianki na Warcie przy drodze ku Szelągowi. Z biegiem rzeki płynął powoli galar w otoczeniu kilku jak tamten w zieleń i lampiony przystrojonych wielkich łodzi, a wielka liczba małych łódek, pełnych młodzieży, gotowej do współubiegania się w chwytaniu puszczonych wianków, uwijała się to w tę, to w tamtę stronę. Wśród śpiewu i muzyki zajaśniały na głównej łodzi ognie bengalskie i puszczono kilka balonów. Później nadpłynęły osoby w pięknych strojach narodowych na galarze i wśród ogni bengalskich przedstawiły kilka żywych obrazów — w jednym piewcę narodowego Jana Kochanowskiego, przyczem chór śpiewaków zaśpiewał Kto się w opiekę.
Cały obchód wypadł wspaniale dzięki mianowicie Towarzystwu Stella, gorliwemu krzewicielowi zmysłu piękna wśród ludności poznańskiej i odnawianiu starodawnego zwyczaju.[1]
- ↑ Kuryer Poznański. R. 1884, nr. 144.
