Na dzień 6 kwietnia 1885 r. przypadała 1000-letnia rocznica zgonu ś. Metodego. Dzień ten postanowili katoliccy Słowianie obchodzić uroczyście w Betleemie słowiańskiem — Welehradzie na Morawach, niegdyś ognisku katolickiego ruchu i życia wśród narodów słowiańskich.
Wielkie na te „żałobne dziady słowiańskie” czyniono przygotowania.
I Polacy postanowili pójść na ś. Welehrad. Zaczem utworzył się Komitet, do którego wstąpili: August hr. Cieszkowski, ks. dr. Antoni Kantecki, Franciszek Dobrowolski, Wawrzyniec Benzelstjerna-Engeström, baron Ludwik Graeve, Maksymilian Jackowski, dr. Tadeusz Jackowski, ks. Janas, Kaźmierz Jarochowski, Emil Kajkowski, Władysław hr. Łącki, Jan Palacz, ks. Radziejewski, ks. dr. Floryan Stablewski i ks. Piotr Wawrzyniak.
Komitet ten kooptował znaczną ilość obywateli i podzielił się na 2 sekcye, z których jedna miała zająć się urządzeniem uroczystego obchodu w kraju, a druga pielgrzymką do Welehradu. Prezesem obrano ks. dr. Floryana Stablewskiego, wiceprezesem Wawrzyńca hr. Benzelstjerna-Engeström, przewodniczącym wydziału wewnętrznego dr. Zygmunta Szułdrzyńskiego, a zewnętrznego barona Ludwika Graevego, podskarbim J. Zeylanda, sekretarzami Franciszka Dobrowolskiego i Michała Więckowskiego.
Tymczasem zaprosili przewodniczący, skarbnik i sekretarz komitetu wyborczego dla spraw miejskich, Przychodzki,
