Strona:Stanisław Karwowski - Historya Wielkiego Księstwa Poznańskiego T2.pdf/452

Ta strona została przepisana.

Bogarodzica, miesięcznik, poświęcony książkom ludowym i wychowaniu; wychodził od Nowego Roku 1886 r. pod redakcyą ks. dr. Łukowskiego, repetenta seminaryum w Gnieźnie.
Róża duchowna. Pismo miesięczne, wydawca ks. dr. Lewicki. R. I. 1886. R. II. 1887.
Gawędziarz Poznański, pismo miesięczne obrazkowe dla rozweselenia i rozrywki; wychodziło od 1 stycznia 1886 r. i zawierało zbiór powieści, gawęd, opowiadań humorystycznych, wiersze, dowcipy. Redaktorem i nakładcą był Józef Chociszewski. Gawędziarz miał tylko 100 przedpłacicieli i przestał wychodzić w sierpniu 1886 r., gdy redaktor został skazany przez sąd poznański na 9 miesięcy więzienia za wykroczenia przeciwko ustawie prasowej.
Tygodnik beletrystyczny i naukowy wydawał od 1 stycznia 1886 do 30 marca 1887 r. Franciszek Chocieszyński, drukarz poznański. Pismo zawierało powieści, wiadomości literackie, artystyczne, społeczne, korespondencye, nekrologia, logogryfy i rozmaitości.

Kronika żałobna.

Dnia 1 kwietnia 1886 r. umarł w Gleśnie pod Nakłem Nestor Koszutski, były poseł i jeden z najświatlejszych obywateli wielkopolskich. Był to mąż rzadkich przymiotów umysłu i serca, znakomity ekonomista, autor kilku rozpraw, świadczących o nadzwyczajnych zdolnościach. Wielopolski ofiarował mu katedrę ekonomii politycznej w Warszawie, której jednak z przyczyn od siebie niezależnych nie objął.[1]

Dnia 15 maja 1886 r. zakończył życie po długich cierpieniach radca zdrowia dr. Teofil Matecki, żołnierz z r. 1831, ozdobiony krzyżem Virtuti militari, założyciel Towarzystwa Słowiańskiego w Wrocławiu, potem lekarz i uczestnik prac Marcinkowskiego, w r. 1846 więzień w Hausvogtei, następnie w Moabicie, uwolniony po dwóch latach wraz z Mierosławskim, Libeltem i innymi skutkiem rewolucyi w Berlinie.

  1. Kuryer Poznański. R. 1886, nr. 76.