Strona:Stanisław Karwowski - Historya Wielkiego Księstwa Poznańskiego T2.pdf/456

Ta strona została przepisana.

cych słowach, nad grobem wreszcie sławił prezes Koła polskiego, dr. Henryk Szuman, zasługi zmarłego jako posła.[1]
W roku 1886 zmarło też kilku mężów, którzy za kraj krew przelewali, i to dnia 15 stycznia Józef Gąsiorowski, porucznik 1. bateryi lekkiej artyleryi konnej z r. 1831, ozdobiony krzyżem Virtuti militari, długoletni dziedzic Zberek, radca Ziemstwa, więzień za sprawę narodową 1846, 1848 i 1863 r.; urodził się w Paprotni 1804 r. z Antoniego i Apolonii z Trzebińskich, umarł zaś w Wielkopolu,
dnia 21 stycznia Andrzej Batkowski, żołnierz z r. 1831, ojciec dr. Antoniego;
dnia 11 sierpnia Adam Pniejnia Karwowski, podchorąży 14 pułku piechoty 1831 r., ranny pod Ostrołęką, jeden z pierwszych członków Towarzystwa Słowiańskiego w Wrocławiu, potem nauczyciel pomocniczy przy gimnazyum ś. Maryi Magdaleny w Poznaniu, 1846 r. suspendowany, potem wysłany do Leszna, gdzie do śmierci wykładał matematykę, fizykę i język polski, opiekując się gorliwie tamtejszą młodzież polską; umarł jako pierwszy nauczyciel wyższy i profesor; pamięć jego uczcili na pogrzebie ks. Jan Gładysz mową niemiecką, a ks. dr. Antoni Kantecki mową polską;
dnia 1 października Antoni Chiżyński, weteran z r. 1831;
dnia 3 marca Władysław Sobeski; żołnierz z r. 1848 i 1863, poseł do sejmu pruskiego,
dnia 19 marca w Gostyniu Franciszek Parczewski, dowódca w postaniach 1848 i 1863 r.,
dnia 23 grudnia Piotr Wojciechowski, żołnierz z r. 1848 i 1863 r.



  1. Kuryer Poznański. R. 1886, nr. 297. R. 1887, nr. 1. Motty M. Przechadzki po mieście. V, 252—259. Żywot Kantaka skreślił dr. Władysław Łebiński w Kuryerze Poznańskim. R. 1887, nr. 127 i n.