conym mianem Starszego miasta, członkiem honorowym Bractwa strzeleckiego, jednym z najgorliwszych członków Towarzystwa Przyjaciół Nauk, mąż prawego charakteru. Kilka dni przez zgonem porzucił wyznanie kalwińskie i przeszedł na łono Kościoła katolickiego.[1] Na eksportacyi przemówił Julian Bukowiecki, a w imieniu weteranów z r. 1831 pożegnał zwłoki Antoni Krzyżanowski. Pochowany został w Górze pod Inowrocławiem. Na pogrzebie wypowiedział mowę żałobną ks. proboszcz Wendland z Podgórza, krzyż Virtuti militari, medal akademicki i medal pamiątkowy rapperswylski niósł na aksamitnej poduszce stary żołnierz Konstantynowski, następnie oficer z r. 1831, Trzebiński; ostatnią przysługę oddał mu też inny weteran, ks. Wojciech Kozłowski ze Sławska, kapelan 3 pułku piechoty liniowej z r. 1831.[2]
Po Chlebowskim umarli 18 marca Augustyn Mieczkowski, weteran z r. 1831,
29 maja Adolf Skarbek Malczewski, adjutant polowy pułkownika Krasickiego 1831 r., ozdobiony 2 czerwca krzyżem złotym, weteran z r. 1848 i 1863,
5 grudnia w Poznaniu Jan Nepomucen Buszkiewicz, weteran z r. 1831,
29 grudnia w Chełkowie Michał Bończa Skarżyński, weteran z r. 1831, ozdobiony krzyżem Virtuti militari.
Strona:Stanisław Karwowski - Historya Wielkiego Księstwa Poznańskiego T2.pdf/477
Ta strona została przepisana.
