Strona:Stanisław Karwowski - Historya Wielkiego Księstwa Poznańskiego T2.pdf/55

Ta strona została przepisana.

odpowiedzialną redakcyą Jagielskiego do lutego 1863. Po odejściu mojem na powstanie objął główną redakcyą, zdaje mi się, H. Szuman, kiedy ja zaś, dostawszy się do więzienia, straciłem widoki rychłego, a nawet może jakiegokolwiek powrotu do Poznania, Cegielski, nie mogąc obok innych swoich zatrudnień i oderwań podołać troskom doglądania i strony materyalnej i strony moralnej Dziennika, ustąpił jego własność, zdaje mi się bezpłatnie, Merzbachowi pod warunkiem tylko, iżby wydawał i nadal Dziennik, zachowując program początkowo nakreślony.”
„Jaki był etat itd. Dziennika z początku i w następnych latach, nie wiem lub nie pamiętam i żadnych na to skazówek w papierach Cegielskiego nie masz. Natomiast mam z tych papierów przed sobą arkusz z datą 21 listopada 1860, mieszczący oryginalne podpisy na akcye na Dziennik Poznański, na sumy następujące:

E. Poniński tal. 500.
Arn. Skórzewski — 400.
I. Mierzyński — 300.
M. Mielżyński — 300.
I. Bniński — 300.
A. Radoński — 300.
A. Łączyński — 300.
S. Żółtowski — 200.
Kwilecki — 200.
F. Żółtowski — 200.
W. Bentkowski — 100.
A. Bniński — 100.
T. Chłapowski — 100.
S. Plater — 50.

Nadto pokazuje się z tychże papierów, że M. Kwilecki pożyczył 3000 talarów na kaucyą dla Dziennika.


Dziennik Poznański „miał być organem narodowości polskiej w graniach praw, poręczonych jej traktatem wiedeńskim, jako też w granicach i na podstawie swobód, z powszechnej instytucyi krajowej wypływających, miał stać