Strona:Stanisław Karwowski - Historya Wielkiego Księstwa Poznańskiego T2.pdf/60

Czasopisma.

 W r. 1856 zaczął wychodziź Przyjaciel ludu katolickiego, tygodnik, pod redakcyą ks. Fabisza i ks. Jana Korytkowskiego (Baranowo—Kępno. R. I. 1856. R. II. 1858).
 W tym samym roku w końcu grudnia pojawił się pierwszy numer czasopisma: Przyroda i Przemysł, pierwsze u nas pismo peryodyczne, którego celem było zaznajamiać społeczeństwo polskie ze stanem i codziennemi niemal postępami wiadomości, badań i wynalazków, tyczących się przyrody i przemysłu, które tak olbrzymi wpływ wywierają na życie ludzkie. Założył je po niemałych trudnościach i zachodach Julian Zaborowski, człowiek wielkich zdolności i żelaznej wytrwałości, który, walcząc bezustannie od młodości z biedą i chorobą, dobił się wreszcie 1851 r. stanowiska nauczyciela gimnazyalnego w Bydgoszczy, skąd za pośrednictwem Hipolita Cegielskiego dostał się jako profesor matematyki i nauk przyrodniczych do nowo założonej szkoły realnej w Poznaniu.
 Założone przez niego pismo miało wysoką wartość naukową, zawierało bowiem mnóstwo gruntownych i znakomitych artykułów, a pisywali do niego Lelewel, dr. Józef Dietl, dr. Józef Majer, Kaźmierz hr. Wodzicki, Jan Baranowski, Józef Gluziński, Wojciech Jastrzębowski, Ludwik Zajszner, a z Księstwa Hipolit Cegielski, dr. Teofil Matecki, dr. Stanisław Szenic, Maksymilian Studniarski, Felicyan Sypniewski i inni.
 Zaborowski nie tylko sam załatwiał niemałą robotę, której wymagała obszerna korespondencya, przeglądanie nadsyłek, składanie numeru, poprawka drukarska, lecz nadto zdawał po większej części sprawę z dzieł wychodzących i napisał blisko 50 obszernych artykułów oryginalnych.
 Niestety, dzielny ten człowiek redagował Przyrodę i Przemysł tylko do r. 1858.
 „Tegoż roku dnia 6 października — opowiada Marceli Motty — przed południem pracował jak zwykle i układał czterdziesty numer Przyrody. Wieczorem wyszedł na miasto. Ponieważ długo nie wracał, otworzyła niespokojnie oczekująca go żona (córka kapitana Agarda, którą przed