z prawa z 11 marca 1850, zapewniającego w tym względzie większą swobodą, wybrały 1860 r. trzy Towarzystwa rolnicze: średzko - gnieźnieńsko - wrzesińskie, gostyńskie i szamotulsko - poznańsko komisyą, która tą sprawą zająć się miała. Komisyą składali: Gustaw Potworowski, po którego śmierci wstąpił w jego miejsce Adolf Łączyński, Edward hr. Poniński, Włodzimierz Wolniewicz, Nestor Koszutski, Feliks Łaszczewski, Stanisław Chłapowski, Stanisław Sczaniecki, Józef Mycielski, Adolf hr. Bniński i Felicyan Sypniewski.
Komisya zaprosiła tak polskie, jak niemieckie Towarzystwa rolnicze W. Księstwa Poznańskiego na walne zebranie do Poznania celem utworzenia Centralnego Towarzystwa gospodarczego dla całego W. Księstwa Poznańskiego, ale przybyli tylko sami Polacy w liczbie 461.
Dnia 21 lutego 1861 r. odbyło się na sali Bazarowej walne zebranie, które przyjęło statuty, przygotowane przez komisyą, i wybrało Zarząd centralny, w którego skład weszli: Adolf Łączyński, jako prezes, Włodzimierz Wolniewicz, Edward hr. Poniński, hr. Jan Chryzostom Janiszewski, Feliks Łaszczewski, profesor dr. Józef Szafarkiewicz, Kaźmierz Kantak, Aleksander Guttry i Jan hr. Działyński.[1]
Powstanie Centralnego Towarzystwa gospodarczego było doniosłego dla W. Księstwa Poznańskiego znaczenia.
W r. 1862 wyszedł pierwszy Rocznik Towarzystwa.
Już w r. 1859 na wniosek Karola Karśnickiego z Mystek powzięło Towarzystwo rolnicze średzko - wrzesińsko - gnieźnieńskie uchwałę założenia Towarzystwa ku wspieraniu urzędników gospodarczych. Do komisyi w tej sprawie wybrano Karola Karśnickiego, Edwarda hr. Ponińskiego i Włodzimierza Wolniewicza. Komisya ta, wystarawszy się o ustawy takiegoż Towarzystwa, istniejącego w Brandenburgii, poczyniła dalsze kroki przedwstępne i na zwołanem
- ↑ Komierowski R. Rys hist. 25 letniego istnienia Centr. Towarzystwa Gospodarczego. Księga jubileuszowa 1911 r., str. 5.
