Strona:Tadeusz Dołęga-Mostowicz - Prokurator Alicja Horn tom II.pdf/28

dzo, bardzo ciekawe. Nareszcie dowiem się prawdy. Bo u nas, proszę pana, w szkole to najróżniejsze rzeczy opowiadają...
 — Na przykład?
 — O, ja nie powiem!
 — Więc jak będę mógł sprostować
 — Może kiedyś, jak będę pana lepiej znała. Teraz niech pan mi powie, co się tam właściwie dzieje?...
 — Nic niezwykłego. Ludzie tańczą, piją, bawią się...
 — Bawią się? — zatrzymała go.
 — Naturalnie. Kogo to bawi, ten bawi się.
 Pokręciła główką.
 — Ale czy tam jest coś, co nie jest odpowiednie?
 — Odpowiednie? O, to zależy dla kogo.
 — No, na przykład, dla młodych panien?
 — Owszem — zaśmiał się. — Dla młodych panienek, takich jak panna Julka, wszystko tam jest nieodpowiednie.
 — Właśnie, ale dlaczego?
 — Bo młode panienki powinny zajmować się...
 — Ostrzegam — przerwała — jeżeli wyjedzie pan teraz z maturą i ze szkołą, obrażę się na pana na całe życie.
 Wybuchnął śmiechem:
 — Wcale nie miałem zamiaru, skąd takie posądzenie?
 — No, bo wszyscy zawsze...
 — Ja nigdy nie robię tego, co wszyscy i co zawsze — powiedział żartobliwie.
 Ona jednak przyjęła to poważnie i potwierdziła z namysłem:
 — Tak... To prawda... Pan nie jest taki. Niech pan więc powie, czym powinny zajmować się, pańskim zdaniem, młode panienki?
 — Myślę, że swoją młodością. Knajpa to dobre dla stępiałych i zużytych nerwów, szukających sztucz-