A zaś fiołek dał wam swą nieśmiałość,
A balsamina zapach, co odurza.
A ja wam dałem serce moje własne
I niby w obraz patrzę w liczko jasne;
A ja ci serce moje własne dałem,
I w twem się jasnem liczku zakochałem.
11.
STORNELLI TOSCANI.
(Tigri. Nr 10, 82, 95).
Na środku morza z marmuru krużganki;
Przy stole siedzi czternastu rejentów,
Którzy spisują wdzięki mej kochanki. Kwiecie cytryny,
Chcę zerwać różę, kłuję sobie ręce;
Róża ma do mnie żal, a bez przyczyny. Kwiecie fasoli,
Widzę twe lice, a serca nie widzę;
Piękne masz liczko, lecz mię nie zniewoli.
