Strona:Władysław Sterling - Dziecko psychopatyczne.pdf/8

Ta strona została uwierzytelniona.
— 6 —

pływacka), nadmierna liczba palców dłoni lub stóp (t. zw. polidaktylja), zrośnięcie palców (t. zw. syndaktylja), nieprawidłowe położenie ujścia cewki moczowej z boku lub z dołu (t. zw. stulejka), pozorny brak jednego lub dwu jąder (t. zw. wnątrostwo).
Do stygmatów degeneracyjnych natury czynnościowej należą w pierwszym rzędzie anomalje i asymetrje w unerwieniu określonych terytorjów mięśniowych np. zez, drżenie gałek ocznych, czyli t. zw. oczopląs, nierównomierność w unerwieniu prawej i lewej połowy twarzy, leworęczność, czyli t. zw. mańkuctwo, skłonność do pisania w sposób lustrowy oraz zaburzenia mowy w postaci jąkania lub bełkotania. Leworęczność dzieci psychopatycznych kojarzy się niekiedy z dwuręcznością, czyli t. zw. ambidekstrją, co świadczy o niedostatecznem zróżniczkowaniu lewej półkuli, która nie osiągnęła swej fizjologicznej przewagi nad prawą. Szczególnie charakterystyczną cechą psychopatyczną jest jąkanie się — anomalja, którą względnie rzadko spotykamy w poważniejszych postaciach zwyrodnienia (np. u głuptaków i debilów) i która stanowi stygmat właściwy t. zw. dégénérés supérieurs. Do tej samej kategorji stygmatów funkcjonalnych należą również niektóre patologiczne reakcje dzieci psychopatycznych, jak skłonność do czerwienienia się, pocenie, reagowanie na silniejsze wzruszenia gorączką, drgawkami lub majaczeniem oraz wybitna nietolerancja na najmniejsze choćby dawki alkoholu, ujawniająca się w postaci gwałtownych nieraz zamroczeń i podnieceń.
Niekiedy owe charakterystyczne dla psychopatji dziecięcej stygmaty czynnościowe nasilają się w bardziej złożone zjawiska ruchów nadmiernych, czyli t. zw. hyperkinezy. Do takich szczególnie charakterystycznych zjawisk hiperkinetycznych należą częściowo dowolne, częściowo automatyczne skurcze mięśniowe, które za przykładem autorów francuskich na-