być czemś więcej, niż tem, za co mnie ludzie mieli. Ujawnianie zaś moich zasług wolałem pozostawić innym.
Rok 1852 był przełomową chwilą zarówno w prywatnem, jak w publicznem mojem życiu.
roku udałem się po raz pierwszy do Rosyi. Firma moja już w r. 1849 zawiązała stosunki z Rosyą za pośrednictwem kapitana Lüdersa, który z polecenia rządu rosyjskiego podróżował po Europie, ażeby się przekonać, jaki jest najlepszy system telegrafu elektrycznego, i w tedy zaproponował nasz dla budującej się linii z Petersburga do Moskwy. U firmy Siemens i Halske obstalowane zostały tylko aparaty, przeprowadzenia zaś przewodników podziemnych miał dokonać sam rząd. Rokowania o dalsze obstalunki wymagały mojej obecności w Petersburgu.
Pojechałem na Królewiec, dokąd już oddawna ciągnęło mnie serce. Mieszkał tam znany badacz, historyk Drumann, ożeniony z kuzynką moją, panną Mehlis, a więc spowinowacony ze mną. W r 1844 przejeżdżała pani Drumann z córką Matyldą przez Berlin i kilka dni tam zabawiła. Służyłem tym paniom za cicerone i niezmiernie przyjemnie zeszedł mi czas spędzony w ich towarzystwie. Z powrotem miały również być w Berlinie i z góry cieszyłem się na ten przyjazd kuzynki, a bardziej jesz-
