Strona:Wszystkie reklamy są narracjami.pdf/11

Podsumowanie

Narracje pełnią w naszym życiu ważniejszą rolę, niż skłonni jesteśmy przyznać. Jesteśmy poddani wpływom narracji z większości programów, które oglądamy w telewizji i reklam, które te programy zawierają. Także większość programów, które oglądamy są narracjami. Nie mam na myśli tylko filmów. Narracjami są również wiadomości, piłka nożna i inne sporty, jak i żarty, które opowiadają nam komicy.
 Adekwatna jest analiza De Certeau na temat roli narracji w naszym codziennym życiu, ukazująca jak wnikają one w sferę rozrywki. Wnikają również do naszych snów, które same w sobie są narracjami.
 W artykule Bergera „A Time to Be Born and a Time to Die, a Time to Sell and a Timet to Buy: Narratives in Print Advertisements and Television Commercials”, który ukazał się w Time and Culture in Linguistic and Literary Discourse, znajduje się poniższe podsumowanie:

Istnieją dwa podstawowe podejścia w analizowaniu narracji: syntygmatyczne tudzież liniowe, które koncentruje się na wydarzeniach w narracjach i paradygmatyczne, które wydobywa na jaw zestaw przeciwieństw w narracjach i próbuje zrozumieć ich znaczenie dla czytających i oglądających. Moim zdaniem, używamy obydwu tych podejść, gdy czytamy tekst.

 Podejście syntygmatyczne zostało zaproponowane przez Rosyjskiego folklorystę, Vladimira Proppa. Analizował on narracje pod względem roli postaci w tekstach i przedstawił to podejście w swojej książce – Morphology of the Folktale.

Podejście paradygmatyczne wywodzi się z prac znanego francuskiego antropologa Claude Lévi-Strauss^[1], który koncentrował się na czymś, co nazwalibyśmy ukrytym znaczeniem narracji. Te znaczenia znalazł on poprzez ukazanie biegunowych przeciwstawieństw takich jak: dobro i zło, radość i smutek, siła i słabość, itp.
 To dzięki tym przeciwstawieństwom znajdujemy tekst, który pomaga nam zrozumieć sens. Interpretacja narracji następuje poprzez interpretacje wydarzeń i postaci w obliczu przeciwstawieństw^[2].

Sugeruje to, że interpretacja narracji wymaga od nas wkładu pracy, ponieważ musimy szukać sensu w wydarzeniach występujących w tekstach narracyjnych. Z tego powodu oglądanie reklam, jak i innych rodzajów narracji nie odbywa się bez wysiłku, a w przypadku reklam telewizyjnych może być kosztowne.

1. Ten rodzaj analizy znajduje się w książce Structural Anthropology. Lévi-Strauss C., Structural Anthropology, Doubleday, Garden City, NY 1967.
2. A.A. Berger, A Time to Be Born and a Time to Die, a Time to Sell and a Time to Buy: Narratives in Print Advertisements and Television Commercials [w:] Time and Culture in Linguistic and  Literary Discourse. International Colloquium Proceedings, Moscow State Pedagogical University, Moscow 2020.