Przystąp, Pośle, tudzież mów: bądź pozdrowiona,
Mów: Pan z tobą, Panno, łaską napełniona,
Przydaj i te — słowa:
Nie bój się, przyjm Boski skład, Panno wsławiona,
W którym przedsięwzięcie twoje się wykona,
I ślub twój zachowa.
Słucha, wierzy wieści Panna i poczyna,
Wielbi Pana swego, wkrótce rodzi Syna,
Ale cudownego,
Narodu ludzkiego poradę mądrości,
Boga najwyższego, Ojca potomności
Ostatniéj stałego.
Który by łaskawie grzechy nasze zgładził
I winę darował, w Ojczyznie osadził,
W gwiazdolitem niebie,
Za nami, Marya, proś Syna w téj chwili,
Byśmy po wygnaniu w téj Ojczyznie żyli.
Oto prosim ciebie. Amen.
Spuść, Ojcze, Sprawiedliwego,
Ześlij z nieba zbawienie,
Wołał lud, któremu tego
Dać miało objawienie,
By widział Zbawiciela
I wszedł w niebios wesela,
Które grzechem zamknione
Przez Zbawcę otworzone.
Bóg Ojciec się ulitował,
Chcąc ludzkie plemię zbawić,
Syn Boży się ofiarował,
By nas z piekła wybawić.
Spieszy Gabryel zwiastować
Maryi, ta chcąc stosować
Się do Boskich wyroków,
Spełnia słowa Proroków.
Gdy Marya usłyszała
To niebios zwiastowanie,
Służebnicą się nazwała,
Słowo Ciałem się stanie.
Wnet Elżbietę nawiedziła,
Boga dusza jej wielbiła;
Jan Zbawiciela poznaje
I radości znak daje.
Ten wzniósł swój głos na pustyni:
Powstańcie, bo zbawienie
Jest blisko, niech każdy czyni
Pokutę na zbawienie
Duszy; drogę mu gotujcie
I ścieżki krzywe prostujcie;
Posłał mnie Pan gotować
Mu drogę i prostować.
Chodźcie wśród dnia światłości,
Nie w obżarstwie i zbytku,
Uczcie się sprawiedliwości,
Żyjąc dla dusz pożytku;
Jedność i zgodę szanujcie,
Zbawiciela naśladujcie;
Módlcie się w imię Jego,
Zbawcy świata całego. Amen.
