Bo jednéj matki synowie, Kościoła,
W słodkiém uczuciu chowamy wspomnienie
Panny wybranéj przez usta Anioła,
Jéj Syna, który przynosi zbawienie.
My powołani od wschodu, zachodu
Gwiazdą mistyczną Twej łaski, o Panie,
W nowem Betlemie, u świętego Grodu,
Twéj staréj wiary składamy wyznanie.
Z Kościołem świętym szczęśni sojusznicy
Za ten dar drogi, zakład Twéj miłości,
Niesiem Ci, Panie, w przybytku świątnicy
W jedności uczuć wyrazy wdzięczności.
Zbawco nasz drogi, za Twojém natchnieniem
Ogłaszać mamy dzieło odkupienia,
Wesprzyj nas, wesprzyj potężném ramieniem,
A słabe serca duchem poświęcenia.
Potęgą wiary niech serca zdobyte
Miłością Ciebie zapalą się w pełni;
Niech je uświęcą łaski Twe obfite,
Tryumf Twej chwały w Kościele się spełni.
Zachowaj, Panie, dnie dla nas drogie
Następcy Piotra, Namiestnika Twego;
Błogosławieństwo i dary Twe mnogie
Zsyłaj przez niego dla ludu wiernego.
A gdy uczucie, co stłumić nie zdoła
Czasu potęga i przemiany losu,
W dali od braci, za Ojczyzną woła,
Przyjmij wołanie pokornego głosu.
W obrazie wspomnień, gdy myśl ma przywodzi
Ziemię rodzinną, wiarę Mieczysława,
W téj chwili serce ta pociecha słodzi:
W gronie narodów nie zgasła jej sława.
Pamięć, że twoja potężna przyczyna
Czuwa nad nami, o Niepokalana,
Podnieca serca; uproś więc u Syna
Łaski i dla nas u naszego Pana,
Boga Rodzico! Amen.
