Ta strona została uwierzytelniona.
V.
Hej, wiosła w dłonie!
Na srebrne tonie
Skierujmy łódź!
W ciszy wieczora
Łódź płynie skora...
Na głąb jeziora
Ster łódki zwróć.
Płyń, łódko chyża!
Bieg twój nas zbliża
Ku ciszy — w dal —
Ku głębi onej,
Ku nieskończonej,
Gdzie dzwonią dzwony,
Tajniki fal.
Noc bez miesiąca,
Gwiazdami lśniąca —
W Świtezi drży.
Na wód krysztale,
Marszczą się fale...
Niebios opale
Wiją się w mgły!
VI.
Na samym środku fal, gdzie niezgłębiona toń
Stanęła nasza łódź i wielkiej słucha ciszy
I wstał towarzysz mój i, w mokrą patrząc błoń,
Okrzyknął w cały głos, czy też go kto usłyszy:
Hej, hej!
