Traktat o wzajemnej współpracy i bezpieczeństwie pomiędzy Japonią a Stanami Zjednoczonymi Ameryki z 19 stycznia 1960


Traktat o wzajemnej współpracy i bezpieczeństwie pomiędzy Japonią a Stanami Zjednoczonymi Ameryki z 19 stycznia 1960
Traktat o wzajemnej współpracy i bezpieczeństwie pomiędzy Japonią a Stanami Zjednoczonymi Ameryki z 19 stycznia 1960
Przekład: Wikiźródła (lista tłumaczy na stronie historii) (z języka angielskiego).

Japonia i Stany Zjednoczone Ameryki,

Pragnąc wzmocnić więzy pokoju i przyjaźni tradycyjnie istniejące pomiędzy nimi, i zachować zasady demokracji, wolności osobistej i praworządności,

Pragnąc rozwoju bliższej współpracy ekonomicznej pomiędzy nimi, jak również tworzenia warunków ekonomicznej stabilności i dobrobytu w ich krajach,

Potwierdzając swą wiarę w cele i zasady Karty Narodów Zjednoczonych, oraz pragnienie życia w pokoju ze wszystkimi ludźmi i wszystkimi rządami,

Uznając, że mają niezbywalne prawo do indywidualnej lub grupowej obrony, zgodnie z Kartą Narodów Zjednoczonych,

Uważając, że mają wspólny interes w zachowaniu międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa na Dalekim Wschodzie,

Będąc zdecydowanym na zawarcie traktatu o wzajemnej współpracy i bezpieczeństwie,

Zgodzili się na to, co następuje:

ARTYKUŁ I.

Strony podejmują się, zgodnie z Kartą Narodów Zjednoczonych, rozstrzygania wszelkich międzynarodowych sporów, w które mogą zostać zaangażowane, środkami pokojowymi w taki sposób, aby międzynarodowy pokój, bezpieczeństwo i sprawiedliwość nie zostały zagrożone, i powstrzymania się w swoich stosunkach międzynarodowych od gróźb lub użycia siły przeciwko terytorialnej integralności lub politycznej niezależności jakiegokolwiek państwa, czy też w jakikolwiek inny sposób, niespójny z celem Narodów Zjednoczonych. Strony podejmą czynności wspólnie z innymi miłującymi pokój krajami dla wzmocnienia Narodów Zjednoczonych, tak aby ich misja utrzymania światowego pokoju i bezpieczeństwa wypełniana była bardziej efektywnie.

ARTYKUŁ II.

Strony dołożą wszelkich starań dla dalszego rozwoju pokojowych i przyjaznych stosunków międzynarodowych poprzez wzmacnianie swych wolnych instytucji, poprzez pogłębianie zrozumienia zasad, w oparciu o które te instytucje zostały stworzone, jak również poprzez rozwój warunków stabilności i dobrobytu. Będą dążyć do eliminacji konfliktu ze swej międzynarodowej polityki ekonomicznej, i zachęcać do współpracy ekonomicznej pomiędzy nimi.

ARTYKUŁ III.

Strony, indywidualnie i we współpracy, poprzez stałą i efektywną pomoc wzajemną, będą utrzymywać i rozwijać swoje potencjały do odparcia ataku zbrojnego, w granicach zasad konstytucyjnych.

ARTYKUŁ IV.

Strony będą co jakiś czas konsultować się wzajemnie odnośnie realizacji niniejszego traktatu, jak również, na prośbę którejkolwiek ze stron, w przypadku zagrożenia bezpieczeństwa Japonii, Dalekiego Wschodu, bądź pokoju międzynarodowego.

ARTYKUŁ V.

Każda ze Stron oświadcza, że zbrojny atak przeciwko którejkolwiek ze Stron na terytoriach pod administracją Japonii, będzie zagrożeniem dla ich pokoju, i deklaruje że zadziała aby zażegnać wspólne niebezpieczeństwo, zgodnie ze swoimi konstytucyjnymi zasadami i procedurami. Każdy taki zbrojny atak i wszystkie środki podjęte jako jego rezultat, będą natychmiast zgłaszane do Rady Bezpieczeństwa Narodów Zjednoczonych, zgodnie z przepisem Artykułu 51 Karty. Środki te zostaną zaniechane, gdy Rada Bezpieczeństwa podejmie środki niezbędne do przywrócenia i utrzymania międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa.

ARTYKUŁ VI.

W celu przyczynienia się do bezpieczeństwa Japonii oraz utrzymania międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa w Dalekim Wschodzie, siłom lądowym, morskim i powietrznym Stanom Zjednoczonym Ameryki udziela się prawa używania placówek i obszarów w Japonii. Użycie tych placówek i obszarów, jak również status sił zbrojnych Stanów Zjednoczonych Ameryki w Japonii uregulowane zostanie odrębnym porozumieniem, zastępującym Porozumienie Administracyjne zgodnie z Artykułem III Traktatu Bezpieczeństwa pomiędzy Japonią i Stanami Zjednoczonymi, podpisanego w Tokio 28 lutego 1952 r., z poprawkami, i zgodnie z innymi porozumieniami jakie mogą zostać zawarte.

ARTYKUŁ VII.

Niniejszy Traktat nie obejmuje, ani też nie może być interpretowany, jako naruszający w jakikolwiek sposób prawa i obowiązki Stron wynikające z Karty Narodów Zjednoczonych, jak również odpowiedzialności Narodów Zjednoczonych za utrzymanie międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa.

ARTYKUŁ VIII.

Niniejszy Traktat zostanie ratyfikowany przez Japonię i Stany Zjednoczone Ameryki zgodnie z odpowiednimi procedurami konstytucyjnymi, i zacznie obowiązywać od daty wymiany dokumentów ratyfikacji w Tokio.

ARTYKUŁ IX.

Po wejściu w życie niniejszego Traktatu przestanie obowiązywać Traktat Bezpieczeństwa pomiędzy Japonią i Stanami Zjednoczonymi, podpisany w San Francisco 8 sierpnia 1951 r.

ARTYKUŁ X

Niniejszy traktat obowiązywać będzie tak długo, aż w opinii Rządów Japonii i Stanów Zjednoczonych Ameryki wejdzie w życie takie porozumienie Narodów Zjednoczonych, które w satysfakcjonujący sposób zapewni utrzymanie międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa w obszarze Japonii. Jednakże, po upływie dziesięciu lat od wejścia w życie niniejszego Traktatu, każda ze Stron może zawiadomić drugą Stronę o zamiarze wypowiedzenia Traktatu, w którym to przypadku Traktat przestanie obowiązywać po upływie jednego roku od przekazania takiego zawiadomienia.

Na dowód czego niżej podpisani pełnomocnicy podpisali niniejszy traktat.

Sporządzono w dwóch kopiach w Waszyngtonie w językach japońskim i angielskim, obu w równym stopniu autentycznych, 19 dnia stycznia 1960 r.

Za Japonię:

Nobusuke Kishi

Aiichiro Fujiyama

Mitsujiro Ishii

Tadashi Adachi

Koichiro Asakai

Za Stany Zjednoczone Ameryki:

Christian A. Herter

Douglas MacArthur 2nd

J. Graham Parsons


Przekład może być udostępniony na innej licencji niż tekst oryginalny.
Oryginał
Ten tekst nie jest objęty majątkowymi prawami autorskimi lub prawa te wygasły. Jest zatem w domenie publicznej. Więcej informacji na stronie dyskusji.
Przekład

Udziela się zgody na kopiowanie, dystrybucję i/lub modyfikację tego tekstu na warunkach licencji GNU Free Documentation License w wersji 1.3 lub nowszej, opublikowanej przez Free Software Foundation oraz licencji Creative Commons Attribution-Share Alike 3.0.
Można zastosować obie licencje lub jedną z nich. Informacje o pochodzeniu tekstu możesz znaleźć w dyskusji tego tekstu.