Biblia Wujka (1923)/Księga Liczb 31
I mówił Pan do Mojżesza, rzekąc:
2 Pomścij się pierwéj krzywdy synów Izraelowych nad Madyanitami, i tak zebran będziesz do ludu twego.
3 I wnet Mojżesz: Uzbrójcie, pry, z was męże ku bitwie, którzyby mogli uczynić pomstę Pańską nad Madyanity.
4 Tysiąc mężów z każdego pokolenia niech będzie wybranych z Izraela, którzyby posłani byli na wojnę.
5 I wyprawili po tysiącu z każdego pokolenia, to jest, dwanaście tysięcy gotowych do bitwy:
6 Które posłał Mojżesz z Phineesem, synem Eleazara kapłana: naczynie téż święte i trąby na trąbienie dał mu.
7 I potkawszy się z Madyańczyki i zwyciężywszy je, wszystkę mężczyznę pobili:
8 I króle ich, Ewi i Recem, i Sur i Hur i Rebe, pięć książąt narodu: Balaama téż, syna Beorowego, mieczem zabili. [1]
9 I pobrali niewiasty i dziatki ich, i wszystko bydło, i wszystek sprzęt, cokolwiek mogli mieć, splądrowali:
10 Tak miasta, jako wsi i miasteczka ogień pożarł.
11 I pobrali plony i wszystko, co poimali, tak z ludzi jako z bydła.
12 I przywiedli do Mojżesza, i Eleazara kapłana, i do wszystkiego zgromadzenia synów Izraelowych: inny lepak statek znieśli do obozu na polach Moab nad Jordanem przeciwko Jerychu.
13 I wyszli Mojżesz i Eleazar kapłan i wszyscy przełożeni Synagogi przeciwko im z obozu.
14 I rozgniewany Mojżesz na hetmany wojska, na tysiączniki i na setniki, którzy byli przyszli z wojny,
15 Rzekł: Czemuście niewiasty zachowali?
16 Zaś nie te są, które zwiodły syny Izraelowe za poduszczeniem Balaamowem, i przywiodły was ku zgrzeszeniu przeciw Panu grzechem Phegor, przez co i lud jest pokaran?
17 A tak wszystkie zabijcie, cokolwiek jest mężczyzny i między dziećmi: i niewiasty, które już poznały męże w złączeniu, pozabijajcie:
18 A dzieweczki i wszystkie białegłowy panny zachowajcie sobie:
19 A mieszkajcie siedm dni za obozem: ktoby zabił człowieka albo się dotknął zabitego, oczyszczon będzie dnia trzeciego i siódmego.
20 I wszystek łup, bądźby szata była, bądź naczynie, i coby ku używaniu zgotowano było, ze skór kozich i sierci i drzewa, będzie oczyszczono.
21 Eleazar téż kapłan do mężów na wojska, którzy się potykali, tak mówił: To jest przykazanie zakonu, które rozkazał Pan Mojżeszowi. [2]
22 Złoto i śrebro, i miedź, i żelazo, i ołów, i cena,
23 I wszystko, co może przejść przez płomień, ogniem się oczyści: a cokolwiek ognia strzymać nie może, wodą oczyszczenia będzie poświęcono.
24 I wymyjecie szaty wasze dnia siódmego, a oczyszczeni potem do obozu wnidziecie.
25 Rzekł téż Pan do Mojżesza:
26 Weźmijcie summę tego, co poimano, od człowieka aż do bydlęcia, ty i Eleazar kapłan i przełożeni pospólstwa:
27 I w równy dział rozdzielisz korzyść między te, którzy się potykali i wyszli na wojnę, i między wszystek inny lud pospolity.
28 I oddzielisz część Panu od tych, którzy walczyli i byli na wojnie, jedne duszę z piąci set, tak z ludzi jako i z wołów i osłów i owiec:
29 I dasz ją Eleazarowi kapłanowi; bo pierwociny Pańskie są.
30 Z połowice téż synów Izraelowych weźmiesz pięćdziesiątą głowę ludzi i z wołów i osłów i owiec, wszystkich zwierząt, i dasz je Lewitom, którzy czują na straży przybytku Pańskiego.
31 I uczynili Mojżesz i Eleazar, jako Pan przykazał.
32 A było plonu, który wojsko poimało, owiec po sześćkroć sto tysięcy, siedmdziesiąt i pięć tysięcy,
33 Wołów siedmdziesiąt i dwa tysiące:
34 Osłów sześćdziesiąt tysięcy i tysiąc.
35 Dusz ludzkich płci żeńskiéj, które nie uznały mężów, trzydzieści i dwa tysiące.
36 I dana jest połowica tym, którzy w bitwie byli, owiec po trzykroć sto tysięcy, trzydzieści i siedm tysięcy, pięć set:
37 Z których na stronę Pańską naliczono owiec sześć set, siedmdziesiąt pięć.
38 A z wołów trzydzieści sześć tysięcy, wołów siedmdziesiąt dwa:
39 Z osłów trzydziestu tysięcy, pięć set, osłów sześćdziesiąt jeden.
40 Z dusz ludzkich szesnastu tysięcy, dostało się na Pańską stronę trzydzieści dwie duszy.
41 I oddał Mojżesz liczbę pierwocin Pańskich Eleazarowi kapłanowi,
42 Jako mu było rozkazano, z połowice synów Izraelowych, którą był oddzielił tym, co w bitwie byli:
43 A z połowice, która się dostała innemu pospólstwu: to jest z owiec po trzykroć sto tysięcy, trzydzieści siedm tysięcy i z piąci set,
44 I z wołów trzydzieści sześć tysięcy,
45 I z osłów trzydzieści tysięcy, i piąci set,
46 I z ludzi szesnastu tysięcy,
47 Wziął Mojżesz pięćdziesiątą głowę i dał Lewitom, którzy straż trzymali w przybytku Pańskim, jako Pan był przykazał.
48 A gdy przystąpili do Mojżesza przełożeni wojska, tysiącznicy i setnicy, rzekli:
49 My słudzy twoi, obliczyliśmy poczty ludzi wojennych, któreśmy mieli pod ręką naszą: a nie zginął i jeden.
50 I dlatego ofiarujemy w dary Pańskie każdy, cośmy mogli naleść w korzyści złota: nagolenice złote i manelle, pierścienie i prawnice, i łańcuszki, abyś się modlił za nami do Pana.
51 I przyjęli Mojżesz i Eleazar kapłan wszystko złoto w różnych rzeczach,
52 Pod wagą szesnastu tysięcy, siedmi set, piącidziesiąt syklów, od tysiączników i od setników.
53 Bo każdy, co na wojnie uchwycił, jego było.
54 A wziąwszy, wnieśli do przybytku świadectwa, na pamiątkę synów Izraelowych przed Panem.