Coś nowego na Nowy Rok

<<< Dane tekstu >>>
Tytuł Coś nowego na Nowy Rok
Pochodzenie Kantyczki. Kolędy i pastorałki w czasie Świąt Bożego Narodzenia po domach śpiewane z dodatkiem pieśni przygodnych w ciągu roku używanych
Redaktor Karol Miarka
Wydawca Karol Miarka
Data wyd. 1904
Miejsce wyd. Mikołów — Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne Cały dział I
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron
KOLĘDA  22.

Coś nowego na Nowy Rok; słuchajmy a czemprędzej w skok * Z naszej pospieszmy doliny, obaczyć, co za nowiny, * Na nowy rok.

Miało być coś nowego i w ciele ubóstwionego * Między ludźmi i bydlęty, od którego świat zaczęty * I nowy rok.

Już to tydzień jak się stało, gdy się światło pokazało * Nad szopą w Judzkiej krainie, gdym w nocy siedział na tynie. * Już nowy rok.

Słychać było melodyę, pewnie, że Panna Syna powiła, * Ta, z której ziemia, Anieli, pasterze byli weseli * Na nowy rok.

Aż słyszę, że jak w organy milszy głos, niźli membrany, * Tam tylko wtór prosty mają, tu zaś po Anielsku grają. * Szczęśliwy rok.

Słychać było melodyą, pewnie, że nie jak wilcy wyją; * Miał każdy swą partyturę, głos podnosząc coraz w górę; * Wesoły rok.

Waśko pasł owce na tłoku, Chryć był natenczas przy miechu, * Gryl za kosy na ugorze, Iwan gniótł dojki w oborze; * Obfity rok.

Fedor, Kuźnia wtenczas spali; Kisiel, Kuchał w karty grali; * Łupek bryndzę tłoczył w fasy, Jurek nadziewał kiełbasy, * Hej tłusty rok.

Jak się o tem dowiedzieli, że są nad szopą Anieli * I na skrzypcach, na oboi grają, Waśko dudy stroi. * Hej nowy rok.

Cieszą się postronne kraje, gdy im słyszeć dostaje, * Iż zawitał w ludzkiem ciele, a stąd na ziemi wesele * Na nowy rok.

Całe niebo swe muzyki, trąby wesołe okrzyki * I inne posyła stroje, grając Panu i w oboje * Na nowy rok.

Wtem Chryć prędko do fujary; Grygiel zaś dobiera miary; * Fedor, Kuźnia, Kisiel, Kuchał, co siły miał, w dudy dmuchał. * Wesoły rok.

Panna i Józef się śmieje, wół z osłem Dziecinę grzeje; * Których i Anielskie granie, rozśmieszyło miły Panie * Na nowy rok.

Lecz że Mu się owe trele, trwogą stały, mówić śmiele * Każdy o Jezusie może: posłał Mu świat twarde łoże * Na nowy rok.

Łzami Mu powieki płyną, Matka stoi nad Dzieciną; * Mojżesza Go lud katuje, dobry nam wiek obiecuje * Na nowy rok.

Tego fortunne fluenta, niech spłyną Dziecino święta; * W rodowite nasze rzeki, niechaj spłyną złote wieki * Na nowy rok.
Niech w Twoim żłóbku jak nawie, spływają na nas łaskawie, * pokój, obfitość annony, za nasze mizerne tony, * Na nowy rok.






Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autorów: anonimowy, Karol Miarka (syn).