Dafne (Napierski)
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Dafne |
Pochodzenie | Chmura na czole |
Wydawca | Biblioteka „Ateneum“ |
Data wyd. | 1938 |
Druk | B-cia Drapczyńscy |
Miejsce wyd. | Warszawa |
Źródło | Skany na Commons |
Inne | Cały zbiór |
Indeks stron |
DAFNE
Driady kora cierpka i cierpiące usta,
Pierś nacięta, spod której rosy zieleń chlusta,
Gałązki nad źrenicą oraz wodospady
Łez chwiejnych, jako blaski poprzez winogrady,
I krzewów dygot śniady w gonitwy powiewie,
Zmilknijcie. Niechaj luna w posrebrzanym śpiewie
Spływa strunami, trąca głuche, kona ścicha
Głos, jak warga, co we śnie nad milczeniem wzdycha;
Nad pieczary, strug tafle, w uśpione niebiosy
Dafne, wcielona w drzewo, rozpuściła włosy.
Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Stefan Marek Eiger.