Dzwońcie mi dzwony

<<< Dane tekstu >>>
Tytuł Dzwońcie mi dzwony
Podtytuł 213. z p. Kozielskiego.
Pochodzenie Pieśni Ludu Polskiego w Górnym Szląsku
Redaktor Juliusz Roger
Wydawca A. Hepner
Data wyd. 1880
Miejsce wyd. Wrocław
Źródło Skany na Commons
Inne Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Cały zbiór
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron

213.
z p. Kozielskiego.

Dzwońcie mi dzwony
We wszystkie strony,
Wiezą miłą do ziemi.
Ach już mię cieszyć nie będzie
Moje pocieszenie.

Przyszła ku niemu
Ta matuchna jéj,
Zaczęła go cieszyć:
Mam ja jeszcze jednę córkę,
Może jeszcze twoją być.

Nie ciesz mię, nie ciesz,
Matuchno moja,
Bo to nie może być;
Choć wy jeszcze macie jednę córkę,
Nie może moją być.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autorów: anonimowy, Juliusz Roger.