Jesienią (Napierski)
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Jesienią |
Pochodzenie | Chmura na czole |
Wydawca | Biblioteka „Ateneum“ |
Data wyd. | 1938 |
Druk | B-cia Drapczyńscy |
Miejsce wyd. | Warszawa |
Źródło | Skany na Commons |
Inne | Cały zbiór |
Indeks stron |
JESIENIĄ
Nad niwą z mroku i złota,
Jak koncha zasłuchana,
Drążona podchmurnie grota,
Przez nimfy malowana.
Lazurom wystarczą liście,
By zabrzęczały struny,
Wzleciały w mosiądzu świście
Rdzą dziergane całuny.
Melodie wioną i płoszą
Poukładane sennie,
Upite winną rozkoszą,
Krajobrazy jesienne.
Na strudze marszczona smuga,
Jarzębiną barwiona —
Ach! srebrna przewionie struga,
Jak śpiew i płaszcz pocztyliona.
Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Stefan Marek Eiger.