Jużcić mi węder nastał

<<< Dane tekstu >>>
Tytuł Jużcić mi węder nastał
Podtytuł 269. z p. Rybnickiego.
Rozdział Pieśni miłosne, a. poważne
Pochodzenie Pieśni Ludu Polskiego w Górnym Szląsku
Redaktor Juliusz Roger
Wydawca A. Hepner
Data wyd. 1880
Miejsce wyd. Wrocław
Źródło Skany na Commons
Inne Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Cały zbiór
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron

269.
z p. Rybnickiego.

Jużcić mi węder[1] nastał,
Już wędrować muszę,
A tę swoje kochaneczkę
Już opuścić mam.

Gdybyś była jak ma miła,
Tobyś mię odprowadziła,
Aby jeno bez poleczko,
Moja miła kochaneczko.

Tylko cię o tyle proszę,
Pięknie mi się chowaj,
A téj swojéj poczciwości
Żadnemu nie dawaj.

Czych ja to jest jaka dama,
Czych jest niepoczciwa panna?
Idź z Bogiem, maszeruj,
A mię już więc nie fekseruj!




  1. Wędrówka.





Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autorów: anonimowy, Juliusz Roger.