M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Trafiać

<<< Dane tekstu >>>
Autor Michał Arct
Tytuł M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego
Wydawca M. Arct
Data wyd. 1916
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne T – wykaz haseł
T – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

Trafiać, dok. Trafić; strzelając do celu, nie chybiać; przybywać, zjawiać ś. gdzie, w samą porę we właściwym czasie: t. na obiad, na naradę, kłótnię; przybywać przypadkiem, niespodziewanie: t-ił mi ś. gość, lokator; znajdować drogę dokąd a. do kogo: t. do domu, do samego ministra; przenikać; zgadywać; t. na kogo, spotkać, zdybać; umieć coś zrobić, dokonywać czego; w malarstwie, w rzeźbie: chwytać podobieństwo portretowanej osoby; t., jak kulą w płot = nie trafiać, nie zgadywać, poszkapiać ś.; t. komu w sedno = dokuczać mu; t. w sedno = dobrze coś określać, odgadywać; t-iła kosa na kamień = nieudanie ś. czego, opór; t-ił frant na franta, wyciął mu kuranta = mówi ś. o osobie, która spotkała ś. z podobnym sobie, równie przebiegłym a. równie zaciętym przeciwnikiem; t. do czyjegoś serca = doznać czyjej dobroci, współczucia, pomocy, t. do czyjegoś przekonania = przekonywać go; t. z kim do ładu, do końca = przekonywać go, umieć sobie z nim poradzić; t. z deszczu pod rynnę = unikając mniejszej biedy, wpaść w gorszą; t. komu do gustu = podobać mu ś; t. ś., zdarzać ś., wypadać, przypadać: t-ił mu ś. przypadek; t-ia mi ś. tanio coś kupić = mam sposobność kupienia; pannie t-iło ś. kilku konkurentów = miała kilku konkurentów; t-iło mu ś. jak ślepej kurze ziarno = udało mu ś. przypadkiem; t-i ś. i najmądrzejszemu potknąć = każdy może omylić ś.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.