M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Udawać

<<< Dane tekstu >>>
Autor Michał Arct
Tytuł M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego
Wydawca M. Arct
Data wyd. 1916
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne U – wykaz haseł
U – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

Udawać, naśladować: u. czyjś głos, czyjś chód, czyjeś ruchy, u. kogo; chcieć, usiłować uchodzić za to, czym ś. nie jest: u. pana, u. zucha, u. warjata; okazywać zewnętrznie to, czego ś. nie czuje w duszy, zmyślać: u. radość, smutek, odwagę; u. co przed kim, wmawiać coś w kogo; u. co za co, podawać jedno za drugie, u. fałsz za prawdę; u. kogo przed kim, oskarżać, denuncjować; u. co gdzie, kierować, obracać: u. oczy za kim; u. głupiego = czynić pozory, jakby ś. o niczym nie wiedziało; nie u-aj! = nie bądź obłudny!, nie graj komedji!; bądź naturalny!; u. ś., odnosić pożądany skutek, powodzić ś., doznawać powodzenia: udało mu ś. = powiodło ś., poszczęściło mu ś.; podobać ś.; u. ś. za kogo, chcieć uchodzić za kogo a. za co, brać na siebie pozór, postać, kształt czyj, cechy charakterystyczne czyje; u.ś. czym, chlubić ś., szczycić ś.; u. ś. w kogo, w co, stawać ś. do niego podobnym, wdawać ś. w niego, kształtować ś. podług kogo, czego; u. ś. dokąd = dążyć, zmierzać, obracać ś., iść, ruszać w podróż; u. ś. do kogo, zwracać ś.: u. ś. do kogo o radę, o pomoc, u. ś. pod czyją obronę, opiekę; u. ś. w podróż, w drogę = wyjeżdżać, wyruszać; u. ś. na spoczynek = iść spać; u. ś. na co = w jakim celu: u. ś. na bal; robić coś z zapałem; oddawać ś. czemu bez pamięci: u. ś. do czego, uciekać ś.: u.ś. do próśb, do gróźb, do ostatecznego środka; u. ś. na co do czego, być pożytecznym, przydawać ś., nadawać ś.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.