Pastorałki i kolędy/Powstań Dawidzie czemprędzej


Nuż my bracia pastuszkowie Powstań Dawidzie czemprędzej Prae caeteris na świecie
Nuż my bracia pastuszkowie Powstań Dawidzie czemprędzej Prae caeteris na świecie
Kolędy

KOLĘDA 23.


\relative g {
\clef tenor

\time 3/4
\autoBeamOff

g8 c c4 e |
d8 c b4 g |
b8 b d4 d |
c2 r4 \bar ":|"

e2 g4 |
f8 e d4 c |
d2 e4 |
d8 c b4 g |

g8 a b4 g |
c8 d e4 c |
b8 d d4 d |
c2 r4 \bar "|."


}
\addlyrics { \small {
Po -- wstań Da -- wi -- dzie czem -- prę -- dzej z_lut -- nią przy żło -- bie,
Niech każ -- da po wień -- cu swe -- mu o -- blu -- bień -- cu
O -- fia -- ru -- je, po -- da -- ru -- je nie -- bios dzie -- cię -- ciu.
} }
\addlyrics { \small {
Niech się cie -- szą świę -- te Pan -- ny we -- so -- ło so -- bie:
} }



Powstań Dawidzie czemprędzej z lutnią przy żłobie,
Niech się cieszą święte Panny wesoło sobie:
Niech każda po wieńcu swemu oblubieńcu
Ofiaruje, podaruje niebios dziecięciu.

Wznosi Boga na swych ręku Symeon stary,
I głosi światłem narodów prawdziwej wiary:
Kapłan pożądany i na to posłany,
Aby poznał Boga w ciele, Pana nad pany.

Anna święta staruszeńka, cna Prorokini,
Uwija się prędziuteńko jak gospodyni:
Nikomu nie łaje, przystępną się staje,
Wszystkim gościom tam będącym chęci dodaje.

Ty zaś Marto uwijaj się w kuchence swojej,
Bo dziś będą święte Panny na uczcie twojej:
A ty w swe organy, by głos był słyszany,
Cecylijo przy Dawidzie graj na przemiany.

Magdaleno nic przystępuj, nic tu po tobie,
Niech się cieszą święte Panny dziś same sobie:
Czas pokutowania, za grzechy płakania,
Czas się smucić a nie nucić, czas jest wzdychania.

Idzie Panna najśliczniejsza. z domu świętego,
Niesie na rękach panieńskich Syna Bożego:
Którego w radości, bez żadnej przykrości
Porodziła, nie straciła kwiatu czystości.

Barbara ją prowadziła w złotym wianeczku,
Za nią bieży Katarzyna w tymże taneczku:
Za tą Rozalija rączkami wywija,
Za nią śpieszy z piosneczkami Anastazyja.

Za temi z koszykiem kwiecia święta Dorota,
Nie była to kompanija, ale ochota:
Tam na się ciskały kwiatki które miały,
Co dla miłości Jezusa krew swą przelały.

A jedenaście tysięcy i jeszcze więcej,
Pokłon dały Jezusowi, Matce najświętszej:
Jak szczęśliwa była, która się dotknęła
Nóżek Jezusa miłego, aby z nim żyła.


Znak domeny publicznej
Tekst lub tłumaczenie polskie jest własnością publiczną (public domain), ponieważ prawa autorskie do niego wygasły (expired copyright).