<<< Dane tekstu >>>
Autor Kabir
Tytuł Pieśni Kabira
Redaktor Rabindranath Tagore
Wydawca Hulewicz i Paszkowski
Data wyd. 1923
Druk Drukarnia Akademicka w Warszawie
Miejsce wyd. Warszawa
Tłumacz Stanisław Schayer
Źródło Skany na Commons
Inne Cały zbiór
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron


VII

Kiedy On się objawia, Brahman[1] odsłania rzeczy, których nikt oglądać nie może.
Jako nasienie z rośliny, a z drzewa cienistość, jako z niebios przestworza, a kształty nieskończone z przestworzy: tak Nieskończoność z poza Nieskończoności wypływa, a z niej skończona rozciągłość.
W Brahmanie jest stworzenie, a Brahman w stworzeniu: wiecznie różni, a jednak wiecznie zespoleni.
On jest drzewem, nasieniem i kiełkiem.
On jest kwiatem, owocem i cieniem.
On jest słońcem, światłem i tem, co we świetle się kąpie.
On jest Brahmanem, stworzeniem i Mają.
On jest kształtem wielorakim, nieskończoną przestrzenią.
On jest oddechem, słowem i myślą.
On jest kresem i bezkresem; i poza kresem i bezkresem jest On, Czysty Byt.
On jest świadomością w Brahmanie i w stworzeniu.
Duch najwyższy jest w duszy.
W Duchu najwyższym jest jeden Punkt.
A w tym jednym Punkcie odzwierciedla się wszystko.
Błogosławiony jest Kabir, ponieważ posiadł tę najwyższą wizję.





  1. Brahman — początkowo (w pieśniach Rig-Wedy) magiczna moc zawarta w pieśniach rytualnych. Później jako hypostaza zasada prabytu. W religji hinduizmu także jako personifikacja najwyższy Bóg; trzecia osoba trójcy hinduistycznej.





Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: Kabir i tłumacza: Stanisław Schayer.