Pieśni Petrarki/Sonet 193

<<< Dane tekstu >>>
Autor Francesco Petrarca
Tytuł Pieśni Petrarki
Wydawca nakładem tłumacza
Data wyd. 1881
Druk Józef Sikorski
Miejsce wyd. Warszawa
Tłumacz Felicjan Faleński
Źródło Skany na commons
Indeks stron
Sonet 193.

Śpiewałem — teraz płaczę. Niemniej przecię
W mych łzach i w śpiewie kocham się potrosze —
Bowiem zarówno wzniosłych żądz rozkosze,
Jak męki ducha są mi ku podniecie.
Więc czy mi sprzyja los, czy mię ugniecie —
W miarę jak matce rówien lub macosze —
Zarówno mężnie ciężar życia znoszę,
Gdyż w bój gotowym zawsze mię znajdziecie.
Miłość i Laura w taki mię w tej mierze
Wbijają upór i zarozumienie:
Że w nic, jak tylko w mą szczęśliwość wierzę.

Cierp! żyj płomieńmi! konaj nieskończenie!
Nad stan ten droższej doli nikt nie spotka —
Tak to jest gorycz życia mego słodka!—





Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: Francesco Petrarca i tłumacza: Felicjan Faleński.