<<< Dane tekstu >>>
Autor Francesco Petrarca
Tytuł Pieśni Petrarki
Wydawca nakładem tłumacza
Data wyd. 1881
Druk Józef Sikorski
Miejsce wyd. Warszawa
Tłumacz Felicjan Faleński
Źródło Skany na commons
Indeks stron
Sonet 80.

Niestety! wiem ja, ile nielitośnie
Nad człekiem śmierć się pastwi nieużyta!
I jak niepamięć wnet go skrzętnie schwyta,
I jak grób jego szybko w chwast porośnie!
Wiem: że mi więcej niema się ku wiośnie,
I że już w uchu, dźwięk mi kresu zgrzyta —
A niemniej Miłość, moich mąk nie syta,
Przy mych nadziej ach trzyma mię zazdrośnie!
Wiem, że spływają dnie, godziny, chwile,
W niezwrotną wieczność, z czego, choć znam tyle,
Niemniej się w wiedzy mej użyciu mylę.
Z jednej tu strony rozum, z drugiej żądza —
Zwycięztwem zwykle mędrszy rozporządza —
Lecz w sprawie serca jakiejż ufać sile? —





Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: Francesco Petrarca i tłumacza: Felicjan Faleński.