Poszła Karolinka do Bogumina

<<< Dane tekstu >>>
Tytuł Poszła Karolinka do Bogumina
Podtytuł 129. z p. Rybnickiego i Gliwickiego
Rozdział Ballady
Pochodzenie Pieśni Ludu Polskiego w Górnym Szląsku
Redaktor Juliusz Roger
Wydawca A. Hepner
Data wyd. 1880
Miejsce wyd. Wrocław
Źródło Skany na Commons
Inne Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Cały zbiór
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron

129.[1]
z p. Rybnickiego i Gliwickiego.
 
\relative g' {
\set Staff.midiInstrument = #"flute" 
\key g \major
\time 2/4
\autoBeamOff
\mark "Wesoło"
\repeat volta 2 { \stemUp g8 g d b'| g4 d4 | g8 g fis e | d4 r } \bar ":|]" 
g8 a b b | \break \stemDown b4 c | \stemUp b8 a a g | a4 b | g8 g a a | g4 r \bar "|." s
} 
\addlyrics { \small {
Po -- szła Ka -- ro -- lin -- ka do Bo -- gu -- mi -- na, a Ka -- rli -- czek
za nią a Ka -- rli -- czek za nią z_fla -- sze -- czką wi -- na.
}
}


Poszła Karolinka
Do Bogumina,[2]
A Karliczek za nią
Z flaszeczką wina.

Wróć się, Karolinko,
Bo jadą goście!
Już się ja nie wrócę,
Boch już na moście.

Przedała piestrzenie
I zausznice,
Kupiła se folwarek
I kamienicę.

Pod tą kamienicą
Bronny koń stoi,
Już się Karolinka
Do ślubu stroi.

Jak się nastroiła,
Bardzo płakała,
Swój zielony wianek
Z głowy targała.

O wianku, wianku,
Coś ty zielony,
A moje serdeczko
Jest zasmucone.

O Jasiu, Jasiu,
Tyś mi jest winien;
Boś mię ty napawał
Czerwoném winem;

Czerwoném winem,
Ostrą gorzałką,
Mogłach ja jeszcze być
Prawą panienką.








  1. Ułamki pieśni téj mają Pauli, P. l. P. w Galic. str. 150 (4 wiersze) i Konopka, P. l. Kr. str. 105.
  2. Bogumin = Oderberg.





Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autorów: anonimowy, Juliusz Roger.