<<< Dane tekstu >>>
Autor Maria Konopnicka
Tytuł Rota
Pochodzenie Poezye wydanie zupełne, krytyczne tom VII
Wydawca Gebethner i Wolff
Data wyd. 1915
Druk G. Gerbethner i Spółka
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Indeks stron
Artykuł w Wikipedii Artykuł w Wikipedii
IV. ROTA[1].


Nie rzucim ziemi, skąd nasz ród,
Nie damy pogrześć mowy!
Polski my naród, polski lud,
Królewski szczep piastowy,
Nie damy, by nas zniemczył wróg…
— Tak nam dopomóż Bóg!

Do krwi ostatniej kropli z żył
Bronić będziemy Ducha,
Aż się rozpadnie w proch i w pył
Krzyżacka zawierucha.
Twierdzą nam będzie każdy próg…
— Tak nam dopomóż Bóg!

Nie będzie Niemiec pluł nam w twarz,
Ni dzieci nam germanił.
Orężny wstanie hufiec nasz,
Duch będzie nam hetmanił,
Pójdziem, gdy zabrzmi złoty róg…
— Tak nam dopomóż Bóg!







Uwagi z „Dodatku krytycznego“

Str. 10 zam. w. 9: ,(Musi) Przed nim się rozpaść musi w pył‘ A.
» po w. 12:
,Nie damy miana Polski zgnieść,
Nie (damy) pójdziem żywo w trumnę,
(Na Polski imię, na jej cześć)
W ojczyzny imię i w jej cześć
Podnosim czoła dumne:
Odzyska ziemię dziadów wnuk,
Tak nam dopomóż Bóg‘ A.
» » 13 ,Nie (damy, by nas) będzie‘ A.
» » — ,Niemiec‘ Pdr, KW; ,Krzyżak‘ A.
» zam. w. 15 ,Na sercu oręż toczon nasz‘ A.
» w. 15 ,wstanie‘ KW; ,sercem‘ Pdr.
» » 17 ,(Otrąbił hasło złot) Pójdziem‘ A.
» » — ,zabrzmi‘ Pdr, KW; ,zagrzmi‘ A.






  1. Rota — słowa przysięgi.





 
Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Maria Konopnicka.