Słownik etymologiczny języka polskiego/bok
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
bok, boczek, bokowy, boczny, wyboczyć, wybaczać, zbaczać (nie mieszać tego z wybaczać od baczyć!); boczyć się, w biblji: »się przeciw królowi boczycie« (»się sprzeciwić«, Leopolita), »bocząc się przeciwko mnie« (»chodzić«, Leopolita); uboczny, bocznica. Prasłowo; — tak i w tem samem znaczeniu u wszystkich Słowian; dalsze odpowiedniki wątpliwe; bokobrody przedrzeźnia niem. Backenbart, p. bakembardy.
