Słownik etymologiczny języka polskiego/fachel
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
fachel, r. 1532, ‘dymnik’, z niem. fächeln, później wachel, wachlować, wachlarz, u Czechów foch, fochr i fofr, z niem. Fächer, Focher.
